Tour de France
woensdag 11 juli 2012
Misschien weten jullie dit niet maar één keer per jaar is Riet helemaal wielergek, en dat is met de Tour de France. Echt begrijpen doe ik dat niet want de rest van het jaar interesseert het haar hoegenaamd niet, maar als de Tour eenmaal bezig is dan verbaast ze me iedere keer weer met haar parate kennis over de renners in het algemeen en de Rabo’s in het bijzonder.
Ze flipte dan ook bijna toen ze op de startdag van de Tour geen enkele televisie zender kon vinden die de beelden uitzond. Niet vreemd want wielrennen is op de Filipijnen totaal geen aansprekende sport. Je ziet met name in het weekend wel verdwaalde groepjes wielrenners die allemaal volkomen professioneel in het pak zitten op duur uitziende racefietsen maar als sport op tv stelt het helemaal niks voor. Shell Philippines heeft zelfs een eigen wielerteam en verscheidene van mijn collega’s zijn daar lid van, maar zelfs die krijgen niet meteen een twinkeling in de ogen als je over de Tour de France begint. Dit voor Nederlandse begrippen wereldberoemde evenement is voor de Filipino’s, als ze er al van gehoord hebben, niet meer dan een ver-van-mijn-bed-show.
Voor Riet ligt dat dus anders en tot haar grote vreugde vond ze al vrij snel internet sites die de beelden rechtstreeks uitzenden. De teleurstelling over de tegenvallende (nou ja, „vallen” was geloof ik het enige wat ze wel goed deden) prestaties van de Rabo ploeg is groot en heeft veel van het enthousiasme om alles te volgen weggenomen, maar toch zit ze af en toe nog voor de iMac om de directe reportage te volgen.
Vanavond was dat overigens na het doen van de nodige inkopen voor „haar kindertjes” van de Birthright School waar ze aanstaande vrijdag weer naar toegaat. Kleertjes, een paar dozen met drinkyoghurt, pakjes sinaasappelsap en een flinke voorraad mandarijntjes...