Criminaliteit
dinsdag 01 april 2014
De Nederlandse kranten staan op dit moment helemaal vol met berichten waar geen enkele Filippijn wat van snapt. Twee gewapende overvallers die proberen een juwelier te beroven en daarbij allebei worden doodgeschoten haalt hier hoogstwaarschijnlijk de krant niet eens, of het moet een berichtje zijn ergens op een middenpagina waarbij de namen en adressen van de overvallers met naam en toenaam worden vermeld. En verder zal het worden afgedaan als een typisch gevalletje van “verdiende loon”.
De Filippijnen hebben in het buitenland een slechte reputatie voor wat betreft criminaliteit en dat is gedeeltelijk terecht. Omdat vuurwapenbezit hier veel algemener is dan bijvoorbeeld in Nederland (hoe kan het anders, de Amerikanen zijn hier geweest) zijn er veel geweldsdelicten waar vuurwapens aan te pas komen. Overigens schijnt het feit dat in Nederland wapenbezit veel strenger wordt aangepakt ook niet echt veel uit te maken als ik de kranten zo lees.
Maar zoals zo vaak zijn buitenlandse slachtoffers vaak degenen die waarschuwingen in de wind slaan. Je moet er nou eenmaal rekening mee houden dat je als buitenlander vergeleken met de lokale bevolking schatrijk bent, en dat bedoel ik niet als overdrijving, het is gewoon zo. Een gemiddelde Nederlander verdient per maand gemakkelijk tien keer zo veel als wat een Filippijn met een redelijke baan in een jaar verdient, en dat weten ze donders goed. Het belazeren of zelfs stelen van buitenlanders wordt dan ook lang niet door iedereen gezien als een misdaad, jij hebt toch zat en zij hebben tekort...
Er zijn een paar beruchte methodes in gebruik door criminelen waar overigens niet alleen buitenlanders maar ook Filippino’s regelmatig de dupe van worden. Zo is er de “Salisi Bende”, kleine bendes die opereren in drukke winkels, restaurants en bars, waarrbij een goed gekleed lid van de bende de aandacht van het slachtoffer afleidt terwijl anderen je bezittingen roven zonder dat je het op dat moment in de gaten hebt. Op zich een methode die ook in Nederland niet onbekend is zoals ik zelf op een Haags terras eens heb mogen ondervinden.
Verder heb je de “Dugo-Dugo Bende”, die wel heel slinks te werk gaan en waar zelfs de familie van een collega al eens voor is gevallen. Ze bellen je huis als ze zeker weten dat je niet thuis bent en vertellen dan je huishoudster dat je een ernstig ongeluk hebt gehad en in het ziekenhuis ligt. Uiteraard vragen ze om geld en ze sturen een keurig uitziend persoon langs om dat op te halen. Boter bij de vis is hier ook bij medische zorg niet vreemd dus de huishoudster kan gemakkelijk worden overtuigd dat ze alles mee moet geven ter betaling, geld als ze dat kan vinden en anders juwelen.
De meest vreemde is wel de “Budol-Budol Bende”. Of het nou helemaal waar is is maar de vraag, maar hun methode schijnt hypnose te zijn. Een van de bendeleden “hypnotiseert” het slachtoffer wat vervolgens geld en andere bezittingen afstaat en pas later tot het besef komt wat er is gebeurd. Als nuchtere Hollander moet ik altijd een beetje lachen om dit soort verhalen maar de Filippino’s, zelfs sommige van mijn collega’s, bezweren bij hoog en bij laag dat het gebeurt.
Maar zoals wij in Nederland altijd zeggen, “Gelegenheid maakt de dief”, en dat is hier niet anders.
De Filippijnen hebben in het buitenland een slechte reputatie voor wat betreft criminaliteit en dat is gedeeltelijk terecht. Omdat vuurwapenbezit hier veel algemener is dan bijvoorbeeld in Nederland (hoe kan het anders, de Amerikanen zijn hier geweest) zijn er veel geweldsdelicten waar vuurwapens aan te pas komen. Overigens schijnt het feit dat in Nederland wapenbezit veel strenger wordt aangepakt ook niet echt veel uit te maken als ik de kranten zo lees.
Maar zoals zo vaak zijn buitenlandse slachtoffers vaak degenen die waarschuwingen in de wind slaan. Je moet er nou eenmaal rekening mee houden dat je als buitenlander vergeleken met de lokale bevolking schatrijk bent, en dat bedoel ik niet als overdrijving, het is gewoon zo. Een gemiddelde Nederlander verdient per maand gemakkelijk tien keer zo veel als wat een Filippijn met een redelijke baan in een jaar verdient, en dat weten ze donders goed. Het belazeren of zelfs stelen van buitenlanders wordt dan ook lang niet door iedereen gezien als een misdaad, jij hebt toch zat en zij hebben tekort...
Er zijn een paar beruchte methodes in gebruik door criminelen waar overigens niet alleen buitenlanders maar ook Filippino’s regelmatig de dupe van worden. Zo is er de “Salisi Bende”, kleine bendes die opereren in drukke winkels, restaurants en bars, waarrbij een goed gekleed lid van de bende de aandacht van het slachtoffer afleidt terwijl anderen je bezittingen roven zonder dat je het op dat moment in de gaten hebt. Op zich een methode die ook in Nederland niet onbekend is zoals ik zelf op een Haags terras eens heb mogen ondervinden.
Verder heb je de “Dugo-Dugo Bende”, die wel heel slinks te werk gaan en waar zelfs de familie van een collega al eens voor is gevallen. Ze bellen je huis als ze zeker weten dat je niet thuis bent en vertellen dan je huishoudster dat je een ernstig ongeluk hebt gehad en in het ziekenhuis ligt. Uiteraard vragen ze om geld en ze sturen een keurig uitziend persoon langs om dat op te halen. Boter bij de vis is hier ook bij medische zorg niet vreemd dus de huishoudster kan gemakkelijk worden overtuigd dat ze alles mee moet geven ter betaling, geld als ze dat kan vinden en anders juwelen.
De meest vreemde is wel de “Budol-Budol Bende”. Of het nou helemaal waar is is maar de vraag, maar hun methode schijnt hypnose te zijn. Een van de bendeleden “hypnotiseert” het slachtoffer wat vervolgens geld en andere bezittingen afstaat en pas later tot het besef komt wat er is gebeurd. Als nuchtere Hollander moet ik altijd een beetje lachen om dit soort verhalen maar de Filippino’s, zelfs sommige van mijn collega’s, bezweren bij hoog en bij laag dat het gebeurt.
Maar zoals wij in Nederland altijd zeggen, “Gelegenheid maakt de dief”, en dat is hier niet anders.
