Vandaag was ik voor mijn gebruikelijke bakkie echte koffie zoals gewoonlijk in het Alabang Town Center. Het ATC, zoals het kortweg wordt genoemd, is een uitgebreid winkelcentrum op loopafstand van ons huis, net aan de overkant van onze Village.

We brengen heel wat tijd door in het ATC en ik moet zeggen dat het mij zelden verveeld. Allereerst is er volop beweging in het ATC, en daarmee bedoel ik dat er nog steeds wordt gebouwd en verbouwd. Om de haverklap zit er opeens weer een nieuw restaurant, of meerdere restaurants tegelijk, of zoals enkele weken geleden toen er een soort van V&D opende. En uiteraard zitten er meerdere koffietentjes zoals Starbucks en mijn favoriet van de laatste weken, Tea & Coffee Bean.

En er is ook altijd wel wat te beleven in het ATC. Er is een plein buiten (waar de Tea & Coffee Bean zit) en binnen is er ook een en daar wordt altijd wel iets georganiseerd. Er zijn vaak shows waarbij autodealers de nieuwste modellen showen, variërend van Toyota tot Bentley, en er zijn ook regelmatig optredens van bandjes.

Veel van dat soort dingen zie je in Nederland ook steeds meer maar het grootste verschil tussen een winkelcentrum in Azië en Nederland is toch wel het aantal eetgelegenheden. Eten zit hier zo in de cultuur dat er gewoon altijd iets te eten in de buurt moet zijn. Het aantal eetgelegenheden ten opzichte van het aantal winkels is hier dan ook bespottelijk hoog, en soms vraag je je wel eens af hoe het kan bestaan. Een winkel als Metro (die nieuwe V&D) heeft bijvoorbeeld zijn eigen ″Food Court″, een afdeling waar alleen maar eettentjes zijn; want je mocht onder het shoppen maar eens honger krijgen, dan wil je niet helemaal naar buiten, toch?

Binnen het ATC was het vandaag gezellig druk op het plein vanwege een groot podium waar dansuitvoeringen werden gegeven. En als er iets is waar de Filipino’s warm voor lopen behalve eten dan is het wel dans en muziek…