Er moesten vandaag wat boodschappen gedaan worden en daarvoor ging ik vanmorgen allereerst naar Shopwise, de plaatselijke Hoogvliet maar alleen veel groter. Ze zijn daar op dit moment aan het verbouwen en dat vergrootte de gebruikelijke chaos aanzienlijk, met name omdat alles verplaatst is en iedereen dus zoekende is. Een verbeterpuntje waar aan gewerkt wordt de kassa's, er komt een tweede rij kassa's achter de huidige rij. Die tweede rij moet er blijkbaar voor gaan zorgen dat alles sneller verloopt maar ik heb daar ernstige twijfels over.

Het afhandelen van klanten bij de kassa's gaat hier aanzienlijk anders dan in Nederland. Merkwaardig zul je zeggen want het principe is toch hetzelfde, zeker als hier ook gebruik gemaakt wordt van een barcode scanner systeem. Het zit hem ook niet in de apparatuur, het zit hem in de mensen en dan bedoel ik zowel de kassa juffrouwen als de klanten zelf.

Allereerst ligt het tempo van de kassa juffrouwen hier tenenkrommend laag. Daarnaast loopt ze per volle kar minstens drie keer weg om een probleem op te lossen, meestal met een product zonder barcode sticker. En wat helemaal verschrikkelijk is om aan te zien, er wordt van de kassa juffrouw ook verwacht dat ze alle boodschappen inpakt. Bij een volle kar moet ze halverwege het afrekenen eerst ruimte maken door alles in te pakken en in de kar te doen. De Filippijnse klanten staan er totaal onverschillig bij, vrijwel altijd met hun mobiele telefoon in hun handen en ze steken echt geen poot uit om te helpen.

Lange rijen voor de kassa's zijn hier dan ook normaal en niemand vindt dat gek, alles wordt gelaten ondergaan. Wij ook hoor, we zijn hier inmiddels lang genoeg om te weten dat het alleen maar slecht voor je hart is om je hier druk over te maken.

Maar soms jeuken gewoon je vingers om naar voren te stappen en het arme meisje te helpen met inpakken zodat alles een beetje vlotter verloopt. Bij de tweede boodschappenronde vanmiddag bijvoorbeeld bij S&R, de plaatselijke Macro, toen daar exact hetzelfde gebeurde. S&R heeft een bijkomend probleem want daar wordt groot ingekocht en Filippino's kopen alles in kleine verpakkingen. De oploskoffie komt bijvoorbeeld in grote potten, maar ook in kleine zakjes voor een enkele kop. Je zou zeggen dat zo'n pot veel voordeliger is maar nee, ze kopen vijftig van die kleine zakjes en je raadt het al, die gaan allemaal los in de kar en als je een niet al te slimme kassa juffrouw treft worden ze allemaal apart gescand.

Ja, boodschappen doen is hier echt een uitje want het kost heel veel tijd, effe snel iets halen is er echt niet bij. En als ik zeg uitje dan bedoel ik dat op zijn Filippijns ook letterlijk want ze komen altijd met de hele familie, inclusief kinderen. Behalve de gebruikelijke nadelen heeft dat toch ook weer een voordeel want zeker de grote winkelcentra zijn altijd heel gezellig omdat er altijd wat te beleven is. Vandaag was er bijvoorbeeld in het Alabang Town Center een voorstelling van "Adventure Time" een kindertheater.

En dat is toch leuk, want zo worden de kinderen toch aangenaam bezig gehouden. Ook aangenaam voor de rest van het winkelend publiek...