Dagelijkse frustraties
zaterdag 24 januari 2015
De laatste drie dagen is het weer hier een beetje van slag. We hebben nog geen druppel regen gehad en de temperatuur heeft de voor deze maand redelijke normale hoogte van vijf- of zesentwintig graden, maar het is de hele dag bewolkt en er staat een stevige wind. Met name door die wind voelt het een stuk koeler aan dan normaal, reden waarom ik al twee dagen met een overhemd met lange mouwen loop en Riet 's avonds zelfs een jasje aantrekt.
Riet kon dus vandaag niet lekker in de tuin zitten zoals ze had gepland maar dat had toch niet gekund want er werd weer aan de verstopte afvoer gewerkt in de badkamer bij de tuin. Het mannetje is twee keer geweest vandaag en de vloer in de douche is nu weer gerepareerd. Het enige probleem is nu nog dat we eigenlijk niet weten of de verstopping nou verholpen is of niet zodat we die douche weer kunnen gebruiken. We gaan het maar gewoon eens proberen hebben we besloten.
Verder nog wat goed nieuws vandaag, mijn Apple TV kastje is weer gemaakt door het Apple Service Center. Het ding deed op een gegeven moment niks meer en gaf aan dat het moest worden terug gezet naar de fabrieksinstellingen, maar ondanks de vele instructies op het Internet kreeg ik dat niet voor elkaar. De servicedienst van Apple bracht gelukkig zoals altijd uitkomst, al is het iedere keer weer een bezoeking om er naar toe te gaan.
De afhandeling van klanten gebeurt daar, net als overigens overal, voor ons Westerlingen tenenkrommend traag door een overdaad aan administratieve handelingen en het feit dat de baliemedewerker om de haverklap en ogenschijnlijk zonder enige reden wegloopt naar achteren. Daar komt nog bij dat Filipino klanten ook bijzonder irritant kunnen zijn want de meesten zitten onder het gesprek aan de balie gewoon voortdurend te sms-en (en luisteren dus niet naar wat er wordt gezegd) of lopen zelfs gewoon opeens weg als ze een gesprek binnenkrijgen. Je zult zoals ik maar op je beurt zitten te wachten.
Vanmorgen dacht ik beter af te zijn want ik was de enige klant op het moment dat ik binnenkwam. Jammer alleen dat de drie balies allemaal onbemand waren, en dat bleven ze ook ondanks dat er voortdurend medewerkers in en uit liepen en ik duidelijk heel veel stemmen kon horen uit de achterliggende technische ruimte. Af en toe gluurde er zelfs een gezicht door de ruit van de deur maar het duurde alles bij elkaar bijna tien minuten voordat er iemand achter een balie schoof om me te helpen. Je hebt dan inmiddels inderdaad de neiging om die hele tent kort en klein te slaan.
Op de foto nog zo'n mooi voorbeeld van hoe het hier aan toe gaat, moet je effe kijken hoe ze hier een lantaarnpaal repareren...
