De dag begon vandaag niet echt lekker. Het had de hele nacht flink geregend en het was vanmorgen nog steeds een beetje sombertjes. Op mijn werk aangekomen haalde ik eerst koffie en daarna plugde ik mijn mobiele telefoons aan de oplader. Mijn werktelefoon laadde niet meteen lekker op dus rommelde ik wat aan de draden en jawel hoor, ik pleur mijn koffie om over mijn bureau. Laptop nat, toetsenbord nat, hele bureau nat en uiteraard ook mijn broek nat. Ook goedemorgen!

Vorig jaar heb ik al eens geschreven over problemen met de Expat Mail, de mail service die Shell organiseert voor landen met laten we zeggen een matig functionerend postsysteem. Wij maken daar ook gebruik van door onze post naar het postbusnummer van de Expat Mail in Den Haag te laten sturen, en het meeste komt dan via DHL keurig aan. Het enige wat niet keurig aankomt is de LINDA van Riet, die komt zo ongeveer om de twee maanden in plaats van iedere maand en we missen dus iedere keer een nummer. Dat is niet alleen vervelend maar het kost ook nog eens aardig wat geld want zo goedkoop is die De Mol niet.

Ik heb al eens geprobeerd uit te zoeken wat er nou precies gebeurt in die postkamer in Den Haag, en ik ben er van overtuigd geraakt dat die tijdschriften daar gewoon achterover gedrukt worden. Waarom zou anders alle andere post wel gewoon aankomen en juist die bladen niet? Bovendien hebben ze zich daar al eens een keer versproken over wat er klaar lag en wat vervolgens niet aan is gekomen. Ook vandaag kreeg ik weer een zending met weliswaar een LINDA maar niet het verwachte Kerstnummer dat dus weer eens ”zoek” is geraakt.

Ik heb maar weer werk van gemaakt door het aan te kaarten bij Personeelszaken maar ik heb nu ook eens bij mijn Nederlandse collega’s rondgevraagd of die ook problemen hadden. Ik had mijn vinger amper van de verzendknop van de email of een van mijn collegaatjes stond al naast mijn bureau om te vertellen dat zij precies hetzelfde had meegemaakt. Zij was dus op dezelfde manier met een kluitje in het riet gestuurd door de postkamer (wat of ze wel dacht, dat ze die bladen soms achterover drukten?) en ook zij had op al haar klachten bij andere instanties geen reactie gehad.

We hebben gezamenlijk besloten het maar eens wereldkundig te gaan maken via ”Outpost”, de wereldwijde vereniging van Shell Expats, en we gaan weer een klacht indienen. Maar belangrijker, we gaan nokken met het laten versturen van tijdschriften via Expat Mail. Jammer maar helaas, en met dank aan onze fijne landgenoten in de postkamer in Den Haag…