Feestavond
De twee "Away Days" werden vanavond afgesloten met een feestavond in de Grand Ballroom van het Acacia Hotel. Er was gelegenheid geboden om in het hotel te overnachten en ondanks dat ons huis op vijf minuten rijden met de auto van het hotel ligt hadden Riet en ik besloten dat we toch lekker in het hotel zouden overnachten. Dan hoefden we ons niet druk te maken over wie er de BOB zou zijn en het was ook gezien de inmiddels barre weersomstandigheden wel prettig dat we niet meer 's avonds laat hoefden te rijden. Gisteravond was er namelijk weer een tyfoon losgebarsten die zorgde gisteravond en vandaag voor een enorme hoeveelheid regen.
Het hoogtepunt van de feestavond waren dansoptredens van een groep Shell vrouwen en -echtgenotes die al maandenlang aan het oefenen waren geweest voor deze avond. Hoewel Riet en ik allebei beslisten geen dansliefhebbers zijn was het toch erg leuk om te zien hoe het enthousiasme van de vrouwen werd vertaald in een paar mooie demonstraties, al hadden ze wel hulp gekregen van een aantal professionele dansers.
Verder werd met name het eerste deel van de avond geteisterd door verlotingen van prijzen en door het uitreiken van beloningen aan mensen die goed hun best hadden gedaan. Dat is iets wat hier op de Filipijnen helaas onvermijdelijk is want als er niks te winnen valt dan komen ze simpelweg niet. Hoe belangrijk dat is blijkt ook vaak als de laatste prijs is verloot want dan vertrekken er altijd heel wat Filipino's. Voor ons expats is er weinig eer te behalen aan die verlotingen want behalve dat het altijd gepaard gaat met veel geschreeuw (met name van de onvermijdelijke presentators) is het een publiek geheim dat buitenlanders niet meeloten. Als er namelijk te veel prijzen, die overigens niet misselijk zijn want er worden iPads, fototoestellen en smartphones verloot, terecht zouden komen bij de toch al "schatrijke" buitenlanders zouden er beslist scheve ogen ontstaan.
De band van de avond was gelukkig heel erg goed en zorgde voor een prima sfeer om de avond in stijl te besluiten. En wij hoefden lekker de deur niet meer uit na afloop...