Er zijn weinig dingen die ik hier mis maar een ervan is het voetbal op zaterdagmiddag. Het is heel veel jaren een traditie geweest dat mijn vader en ik op zaterdagmiddag de wedstrijden van onze club Quick Boys bezochten, zowel uit als thuis. Mijn jongste broer voegde zich later ook bij ons gezelschap en met zijn drieën hebben we heel wat afgereisd. Wat er ook gebeurde, de zaterdagmiddag was van ons en er moest wel heel wat gebeuren wilden we daar vanaf wijken.

Toen Riet en ik naar Sakhalin verhuisden kwam daar voor het eerst een einde aan. Mijn vader en mijn broer bleven de traditie in ere houden maar ik moest noodgedwongen het wel en wee van mijn club op afstand volgen. Weer terug in Nederland pakten we de draad als vanouds weer op, maar daar kwam door de verhuizing naar Maleisië bijna twee jaar geleden voor de tweede keer een einde aan. Toen mijn vader en ik na de laatste wedstrijd voor onze verhuizing van het veld liepen spraken we erover dat dit voorlopig weer de laatste keer zou zijn.

Wat ik op dat moment nog niet wist was dat het definitief de laatste keer was geweest, want nog geen twee maanden later overleed mijn vader. En dat betekent dat wat er ook gebeurd de zaterdagmiddag nooit meer hetzelfde zal zijn. Ik mis sindsdien ook de maandagochtend mailtjes van mijn vader met een kort wedstrijdverslag die hij altijd trouw stuurde. Ik ben blij dat mijn broer dat een beetje heeft overgenomen door me de krantenknipsels te mailen met de wedstrijdverslagen.

Uiteraard blijf ik via het internet wel op de hoogte, en dankzij daarop geplaatste beelden kan ik zelfs de samenvattingen van de wedstrijden iedere week zien. En daar moest ik het tot nu toe altijd mee doen, want doordat we altijd rond de Kerst en in juli naar Nederland gingen voor onze vakanties had ik geen mogelijkheid om wedstrijden te bezoeken omdat juist in die maanden het voetbal nu eenmaal stil ligt vanwege de winter- en zomerstops.

Gelukkig gaat dat nu veranderen want we gaan dit jaar niet in juli maar in augustus pas terug naar Nederland voor een paar weken. Zo gaan we niet alleen de Rijnsburgse feestweek mee maken maar uit het deze week gepubliceerde oefenprogramma blijkt dat ik ook als alles meezit vijf wedstrijden van Quick Boys kan gaan bezoeken. Hopelijk met mijn broer maar helaas, voor mij voor het eerst zonder mijn vader...