Een vast onderdeel van een bezoek aan Nederland is een of meerdere bezoeken aan de bioscoop. Als liefhebber van films mis ik dat want op de Filippijnen ga ik nooit naar de bioscoop. Niet dat er geen bioscopen zijn maar het trekt me gewoon niet.

Filippino's zijn hele vriendelijke mensen, maar ze zijn ook luidruchtig. Dat weten ze; ze moeten er zelf ook altijd om lachen als je dat tegen ze zegt, en ze zijn de eersten om het toe te geven. Het zit in hun cultuur, vandaar dat het ook altijd rumoerig is wanneer er meerdere Filippino's bij elkaar zijn. Ga maar eens op een zaterdagmiddag naar de grote Festival Mall en je weet precies wat ik bedoel.

Mijn probleem is dat als ik naar de bioscoop ga dat ik dan wil genieten van een goeie film en beslist niet lastig gevallen wil worden door pratende, bellende en popcorn kauwende mensen. Eerlijk gezegd moet ik bekennen dat ik geen ervaring heb met het Filippijnse bioscoop publiek maar wat ik heb gehoord houdt me al tegen om te gaan. Niet dat het in Nederland tegenwoordig veel beter is overigens. De Pathé bioscopen vertonen niet voor niks voor elke voorstelling op het scherm een nummer waar je een bericht naar kunt texten in geval van overlast.

Maar goed, vanavond ben ik met mijn broer en mijn beide zoons in Den Haag naar de film "The Hunger Games - Catching Fire" geweest en dat was een goed besteedde avond. Goeie film, iets beter nog dan deel één, en een publiek wat weliswaar opvallend jong was (en dus van de mobieltjes generatie) maar wel duidelijk was gekomen om van de film te genieten.

Voor herhaling vatbaar zou je zeggen, alleen draait er niet veel soeps meer op dit moment. Jammer hoor...