Er stond voor vandaag een bezoek aan de Apple Store in Amsterdam op het programma. Ik wil namelijk een aanschaf doen maar om dat in Nederland betaalbaar te houden wil ik gebruik maken van een bijzondere regeling. Door een aanschaf op Martin’s naam kan ik studentenkorting krijgen, maar ik wil tegelijkertijd ook de rekening op mijn naam hebben zodat ik bij onze terugkeer naar de Filipijnen op Schiphol de BTW kan terug claimen.

Een bezoek afgelopen zaterdag aan een Apple winkel in Den Haag leverde niet het gewenste resultaat op en vandaag bleek dat ook de officiële Apple Store op het Leidscheplein niet mee wilde werken. Studentenkorting kan wel maar dan komt de rekening ook op Martin’s naam en daar viel niet aan te tornen. Jammer, maar dat betekent dus dat ik geen zaken met ze doe. Het punt is dat mijn beoogde aankoop in Kuala Lumpur veel goedkoper is, en als ik in Nederland niet hetzelfde kan kopen via de mij voorgestelde regeling ben ik gewoon veel duurder uit. En het scheelt zoveel dat ik het wel de moeite waard vind om nog maar even te wachten tot de gelegenheid zich voordoet om mijn aankoop te regelen via kennissen in Kuala Lumpur.

We waren dus gauw klaar in de Apple Store en besloten een bakkie te gaan doen in de vlakbij gelegen Starbucks. ″Can I help you?″, vroeg het mokkeltje. ″Je kunt gewoon Nederlands tegen me praten, hoor″, zei ik tegen haar maar het hielp niks. Ondanks dat ze overduidelijk Nederlandse was bleef ze volharden in het Engels, evenals haar collegaatje wat de koffie voor ons maakte. ″Two Cappuccino Grande, Sir″. Ik gaf het maar op.

Toen we verder wandelden hoorden we alle denkbare talen, vooral veel Engels en Spaans, maar nauwelijks Nederlands. Voordat we terugreden stapten we ook nog even bij de Burger King naar binnen voor een lunch burgertje, en ook daar werden we weer in het Engels te woord gestaan. Ik vroeg aan Martin in welk land ik ook al weer was, waarop een Amsterdammer naast me in de lach schoot. ″Zo gaat het in Amsterdam tegenwoordig overal″, vertelde hij. Het bewijst maar weer eens wat een andere Amsterdammer me jaren geleden al vertelde, namelijk dat er in Amsterdam alleen nog maar buitenlanders wonen want de echte Amsterdammers zijn allemaal verhuisd naar Purmerend en Almere.

Als klap op de vuurpijl kregen we tijdens onze wandeling ook nog een paar fikse buien over ons heen. We moesten verscheidene keren schuilen in een winkel, en in een daarvan zei iemand gekscherend ″Welcome to The Netherlands″…