Tandartsdag
maandag 10 november 2014
Vorige week had ik mijn eerste afspraak om een kies te repareren en zoals ik al in mijn blog schreef bleef het weer eens niet bij één kies, het werden er gelijk al twee want volgens de tandarts stond de kies ernaast “ook op springen”. Het vervelende was dat hij me met een spiegel in mijn bakkes liet meekijken en het zag er inderdaad niet goed uit, de lekkage van de waarschijnlijk tientallen jaren oude vullingen was duidelijk te zien. Twee kronen dus, vooruit maar!
Vandaag had ik een afspraak om de kronen te laten plaatsen maar daar bleef het niet bij. Ik had tenslotte nog zo’n kies waar een brok af was en die moest ook gedaan, en ook de kies daarnaast had zichtbaar lekkende vullingen. Dat wist al maar het betekent dus wel weer twee kronen. Het voorwerk daarvoor werd gelijk na het plaatsen van de kronen gedaan en alles bij lekaar zat ik dus zo'n anderhalf uur in de tandartsstoel.
De rest van de ochtend en een flink deel van de middag liep ik rond met een bakkes die aanvoelde alsof hij enorm opgezwollen was. Vooral het drinken van een broodnodig bakkie koffie is een hele toer als de linkerhelft van je mond nog verdoofd is. Nou ja, iedereen die al eens verdoving heeft gehad bij de tandarts weet dat, de koffie loopt aan de verdoofde kant zo je bakkes uit zonder dat je er erg in hebt. Gelukkig verdween het gevoel van de verdoving in de loop van de middag, dus vanavond was ik in staat om normaal te eten.
Vanmiddag was Riet ook aan de beurt, drie kreeg de voorbehandeling voor drie kronen op een rijtje en dat heeft ze ook geweten. Ze ging om even over half drie naar binnen en kwam tegen half vijf weer naar buiten. Overbodig te zeggen dat haar verdoving tegen etenstijd nog niet was uitgewerkt en ze heeft dus met hangen en wurgen haar bord leeg moeten maken.
Een komisch gezicht overigens, dat wel natuurlijk...
Vandaag had ik een afspraak om de kronen te laten plaatsen maar daar bleef het niet bij. Ik had tenslotte nog zo’n kies waar een brok af was en die moest ook gedaan, en ook de kies daarnaast had zichtbaar lekkende vullingen. Dat wist al maar het betekent dus wel weer twee kronen. Het voorwerk daarvoor werd gelijk na het plaatsen van de kronen gedaan en alles bij lekaar zat ik dus zo'n anderhalf uur in de tandartsstoel.
De rest van de ochtend en een flink deel van de middag liep ik rond met een bakkes die aanvoelde alsof hij enorm opgezwollen was. Vooral het drinken van een broodnodig bakkie koffie is een hele toer als de linkerhelft van je mond nog verdoofd is. Nou ja, iedereen die al eens verdoving heeft gehad bij de tandarts weet dat, de koffie loopt aan de verdoofde kant zo je bakkes uit zonder dat je er erg in hebt. Gelukkig verdween het gevoel van de verdoving in de loop van de middag, dus vanavond was ik in staat om normaal te eten.
Vanmiddag was Riet ook aan de beurt, drie kreeg de voorbehandeling voor drie kronen op een rijtje en dat heeft ze ook geweten. Ze ging om even over half drie naar binnen en kwam tegen half vijf weer naar buiten. Overbodig te zeggen dat haar verdoving tegen etenstijd nog niet was uitgewerkt en ze heeft dus met hangen en wurgen haar bord leeg moeten maken.
Een komisch gezicht overigens, dat wel natuurlijk...
