Willem en Riet in Manila

Onze alledaagse belevenissen op de Filippijnen

Stijve kuiten...

MountPinatubo_0204a

Het zat er natuurlijk wel in. Gisteren viel het alles mee maar vandaag had ik behoorlijk stijve kuiten. Gelukkig was ik niet de enige, want behalve mijn maatje Fairuz die zo’n beetje de hele week voetbalt had iedereen wel last van de tocht van zaterdag. Desondanks was iedereen behoorlijk tevreden over de tocht, en er werd vandaag de nodige tijd besteed aan het bekijken van elkaars foto’s. Uiteraard werden er de nodige over en weer gekopieerd, en Fairuz vond de mijne zelfs zo mooi dat hij ze allemaal op zijn Facebook pagina heeft gezet samen met die van hemzelf. Ik plaats er hier ook nog eentje omdat ik hem zo mooi vind.

Sinds vorige week maandag ben ik ook weer lid van een sportschool, de Gold’s Gym net buiten de poort van onze Village. Toen ik er voor het eerst binnenkwam vroeg ik me af waar ik verzeild geraakt was want het zag er uit als zo’n gym die je altijd in Amerikaanse gangsterfilms ziet, compleet met boksring, maar het valt alles mee. Ze gaan er zelfs grondig te werk want mijn hele medische doopceel werd gelicht om een persoonlijk programma samen te stellen.

Ik heb er vorige week twee lichte trainingen op zitten met mijn persoonlijke trainer die mij vanaf deze week een training in de week gaat begeleiden, en vandaag had mijn eerste echte beproeving moeten worden. Nou wordt voorafgaand aan iedere training mijn bloeddruk gemeten omdat die standaard aan de hoge kant is en dat had ik ook eerlijk gezegd. Blijkt bij de meting vanavond voor de training dat ik te hoog zit, 160-100. In plaats van te trainen moest ik dus rustig blijven zitten waarbij met tussenpozen mijn bloeddruk werd gemeten.

Na tien minuten zat ik op 140-100, wat voor mij volkomen normaal is. Mijn trainer keek twijfelend maar besloot toch dat we maar eens wat moesten gaan doen. Na een rondje krachttraining moest er eerst weer gemeten worden voor ik verder mocht, en ja hoor, 170-110. Op zich niet gek na al die inspanning maar ik kreeg te horen dat het maar klaar moest zijn voor vandaag. En ik zweette nog niet eens!

Ik was dus vroeger thuis dan verwacht maar toch nog niet vroeg genoeg: de pannenkoeken waren al bijna koud...



Website van Willem en Riet