We landden inderdaad met dik een half uur vertraging op de luchthaven van Dubai maar ik had gelukkig tijd zat voor mijn overstap. Ik kon het me zelfs veroorloven om een keer helemaal op de verkeerde terminal uit te komen omdat ik niet goed op de juiste gate had gelet.

Het vliegtuig naar Manila zat net als de A380 op het eerste gedeelte van de reis propvol en de plaats naast mij, die in eerste instantie lang leeg stond aangegeven (dat kon ik mooi zien via het internet) bleek uiteindelijk toch bezet. Op zich maakt dat natuurlijk niet uit maar je hebt toch wat meer bewegingsvrijheid als de plek naast je leeg is. Het is met name lastig als de persoon naast je over je heen moet stappen om te gaan wandelen of naar het toilet te gaan. Dat gebeurt normaal gesproken altijd terwijl jij net een beetje in slaap aan het vallen bent maar deze keer had ik het getroffen. Het bleef bij een enkele keer (heel ongewoon voor een Filippijn!) en toen zat ik net een filmpje te kijken.

We kwamen een kwartier voor schema aankomsttijd aan op de luchthaven van Manila waar het na het uitstappen ontzettend druk bleek te zijn. Het is er wel vaak erg druk maar zo erg als vandaag heb ik het nog nooit gezien. De hele hal voor de paspoortcontrole stond tot aan zijn nok toe vol. en dat is toch een behoorlijke ruimte. Ook de rijen voor de aparte balies voor buitenlanders waren erg lang maar ondanks dat was ik boven verwachting met een kwartier buiten waar mijn chauffeur al stond te wachten. In de enorme drukte had hij wat moeite om de auto voor te rijden vanaf het parkeerterrein maar eenmaal weg van de luchthaven ging alles vlot en ik was voor half vijf nog thuis.

Wat het weer hier betreft, dat was een beetje een teleurstelling want het is zwaar bewolkt en het had ook flink geregend zo te zien. Nog steeds geen zon dus, maar warm is het gelukkig wel. Ik stond al in de rij van de paspoortcontrole te soppen in mijn veel te warme trui…