De mand die we een tijdje geleden voor de katten hebben gekocht werd veelvuldig door ze gebruikt maar ze gingen er bepaald niet zachtzinnig mee om. Vooral de kleine Monster moest eerst altijd effe pompen en dat doet ze met altijd met haar nagels uit dus het duurde niet lang of er kwamen scheuren in het zachte materiaal. Niet veel later waren de scheuren zo groot dat de witte vulling eruit begon te puilen, en dat werd er dan vervolgens vakkundig uit gepulkt. Tijdens onze vakantie was het blijkbaar zo triest met de mand gesteld dat Estela besloot hem maar weg te gooien.

Afgelopen zaterdag zijn we een nieuwe wezen halen, toch weer een schadepost van vijf euro maar als je katten hebt moet je er wat voor over hebben, nietwaar. Uiteraard werd de mand in eerste instantie geen blik waardig gegund. Blijkbaar zat het winkelluchtje er nog aan want de beide dames kwamen er zelfs niet in de buurt. ’s Avonds was Riet het zat en plantte Monster pontificaal in de mand, maar die reageerde alsof ze in het zwembad werd gegooid en sprong er meteen weer uit.

Net toen we de moed begonnen op te geven kwam Abby aanlopen, stevende recht op de mand af en ging erin liggen. Daarmee was blijkbaar het sein gegeven dat de mand was goedgekeurd en in gebruik genomen kon worden, want meteen kwam Monster aanlopen en twee tellen later was het weer precies als met de oude mand...