Vanmorgen was de lucht boven Manila prachtig om te zien, helemaal vol met schapenwolkjes. Dat duurde niet lang, want we hebben de laatste dagen iedere dag wel een of twee onweersbuien en vandaag was dat rond het middaguur. Gelukkig zijn die buien weliswaar hevig maar ook kort, het grootste nadeel is dan ook dat je weer van een paraplu binnen handbereik moet hebben als je naar buiten gaat.

Vandaag was er alweer een reden voor een feestje, want er werd weer een succesvolle projectperiode afgesloten. Eigenlijk is het werk nog niet helemaal afgerond maar we zijn bezig met de puntjes op de “i” zetten. Het gedeelte wat klaar is heet FEED, dat is een afkorting voor Front End Engineering Design en dat is zeg maar de fase waarop het grove ontwerp voor het project wordt gedaan. Hierna volgt de fase waarop het gedetailleerde ontwerp wordt uitgewerkt, waarin letterlijk komt te staan welk draadje waaraan moet zitten en wat er waaraan moet worden vastgeschroefd en met welke maat schroef.

Het ontwerp wat er nu ligt is gemaakt door het bedrijf Fluor wat in hetzelfde gebouw zit als wij. Dat maakt de communicatie erg makkelijk en het gezamenlijk organiseren van een feestje dus ook. Vanavond zou het zo ver zijn, een feestje van ons project team met de mensen van Fluor. Alleen wel vervelend dat het weer een typisch Filippijns feest zou worden, en dat betekent dat er veel officiële toespraken zijn, gevolgd door verlotingen en spelletjes en als klap op de vuurpijl Karaoke.

Dat Filippino’s muzikaal zijn weet iedereen die wel eens in Zuid-Oost Azië in een hotel heeft gezeten want in iedere hotel lobby speelt ‘s avonds een bandje en dat zijn vrijwel altijd Filippino’s. Ze zijn ook helemaal bezeten van Karaoke, en daar word je dus op vrijwel iedere feestelijke gelegenheid mee geconfronteerd. Dat is hier ook pure noodzaak, want als er geen Karaoke en loterijen zijn komt er gewoon geen mens of ze verdwijnen allemaal na het eten.

Riet en ik houden er helemaal niet van en wij gingen dus, net als veel Westerse collega’s, niet naar het feest. Wij besloten maar weer eens naar de Union Jack Tavern te gaan en daar kwamen we mijn collega Pete tegen met zijn vrouw Christine die toevallig ook een vriendin van Riet is. Zij hadden ook geen zin in een avond Karaoke en hadden ook besloten dat het beter toeven was in de Union Jack op vrijdagavond.

Ze hadden gelijk, er gaat niks boven een vrijdagavond in de Union Jack Tavern met Fish&Chips...