Vandaag is ons bezoek met Riet mee geweest naar een van de dorpen op de vuilnisbelt bij San Pedro, het dumpsite dorp Cataquis. Een keer per week wordt er daar drinkwater gebracht in containers die door Lito worden gevuld bij het watfrdistributiepunt in onze Village, en vaak is hij ook degene die het wegbrengt. Onze bezoekers wilden graag eens een keer zo'n dumpsite dorp zien en gingen dus vandaag mee.

Het was wel even schrikken voor ze toen ze daar aan kwamen, want je kunt pas geloven hoe de mensen daar leven als je het met je eigen ogen hebt gezien. Het geeft een heel ander beeld van de Filipijnen dan het luxe leventje in Ayala Alabang maar het is natuurlijk niet minder realistisch, het overgrote deel van dit land is straatarm en dat kun je het beste zien in een dorp als Cataquis.

Martin en Sandra zijn vanmiddag met mij mee geweest naar de sportschool om ook mee te doen aan mijn wekelijkse spinning les. Het was in meerdere opzichten een aparte ervaring voor ze. Allereerst was het bloedheet in de spinning zaal omdat een van de twee airco's het niet deed of niet aan stond, en dit was voor hun ook de eerste keer dat ze een levende instructrice hadden want op hun eigen sportschool in Nederland gebeurt het lesgeven via een beeldschermpje.

Riet had besloten dat er vanavond een barbecue zou zijn dus na het sporten konden we aanschuiven in de tuin waar de barbecue al stond te roken. Martin nam de taak van vleesbereider op zich en dat lukte heel best. Het enige wat minder in de smaak viel waren de door hem zelf gekozen "chorizo balletjes", zes balletjes van een soort gekruide worst op een stokje, die verder niemand hoefde. Niet dat ze niet lekker waren (ik heb ze zelf ook geproefd en het viel best mee) maar zoals gewoonlijk was de hoeveelheid vlees zelfs voor ons zessen teveel.

En dit was mijn laatste werkdag deze week want morgen gaan we lekker een paar dagen naar het paradijselijke eiland Boracay!