Een vrije dag vandaag want zoals ik gisteren al schreef was het vandaag “Araw ng Kayalaan” oftewel “Dag van de Onafhankelijkheid”. Ik had nog nagevraagd of daar nog festiviteiten aan verbonden waren zoals parades, zingen bij het Gemeentehuis of vuurwerk, maar niets van dat alles. Zoals alles hier op de Filipijnen wordt zelfs de Onafhankelijkheidsdag gevierd met de familie en niet met groot gezamenlijk vertoon in de straten.

De viering van gisteren was dus het enige wat er behalve de vrije dag van te merken want de winkels waren gewoon open en het zag er verder uit als een gemiddelde zaterdag of zondag. Dat kwam ons niet eens slecht uit want we hadden de nodige boodschappen te doen en dat deden we dus vanmiddag.

Eén van de dingen die al te lang op ons boodschappenlijstje staat is een speciale muggenlamp. Riet wordt voortdurend lek gestoken, en zelfs als ze zich van top tot teen heeft ingesmeerd vinden die krengen toch nog wel een plekje waar ze dat nou net niet heeft gedaan zoals eergisteren haar nek en gisteren onder haar voet. Tijd voor maatregelen dus, de aanschaf van een muggenlamp, of liever gezegd een anti-muggenlamp.

Het ziet er op zich redelijk eenvoudig uit, twee kleine paarse TL buizen met daarvoor een rooster waar genoeg spanning op staat om insecten om zeep te helpen. De bedoeling is dat de insecten door het paarse licht worden gelokt en vervolgens ge-elektrocuteert worden als ze in aanraking komen met het rooster. We hebben het apparaat buiten op het terras naast het tuinstel gezet en wachtten vervolgens af.

Het resultaat was verbluffend. We hoorden voortdurend geknal wat zou moeten aangeven dat er een insect wordt geroosterd, maar we hoorden zoveel geknal dat we aan statische elektriciteit dachten. Niks hoor, toen we buiten gingen kijken vonden we de grond rond het apparaat bezaaid met dooie muggen, vliegen en zelfs een enkel torretje. Het werkt dus echt, en dat betekent hopelijk in de toekomst een heleboel muggenbeten minder.