Ik heb al een tijdje niet meer geschreven over de stand van zaken rond mijn werkvisum en dat was hoofdzakelijk omdat er niks te melden viel. Op een gegeven moment gingen we van de eerste naar de tweede fase en dat betekende dat we het land niet meer uit mogen totdat het werkvisum is geregeld, maar dat was alles wat wij zelf ook wisten.

Totdat ik vorige week de dag voor ons vertrek naar Boracay te horen kreeg dat we ons vandaag moesten melden bij het Bureau van Immigratie voor het afronden van de aanvraag. Die afronding houdt in dat alle formulieren dan moeten worden ondertekend, en er moeten foto’s en vingerafdrukken worden gemaakt.

Het was even een probleem om er te komen want het bureau is aan de andere kant van de stad en er was op zo korte termijn geen auto van de zaak beschikbaar. Gelukkig hadden we ook vandaag nog de beschikking over onze tijdelijke chauffeur Conrado en die bracht ons er naar toe. Het was wel even zoeken want hij wist het zelf ook niet precies maar ondanks de drukte in de stad en twee keer fout rijden waren we toch nog op tijd voor onze afspraak van één uur.

Eenmaal binnen waren we blij dat er iemand van Crown Relocations aanwezig was om ons te helpen want het was chaotische toestand. Niet de mensen zelf, want ondanks de enorme drukte stond iedereen geduldig in de rijen te wachten. Nee, het was de hele procedure die een chaos was, en er waren mensen zonder hulp die er compleet gestoord van werden om van het ene naar het andere loket te worden gestuurd. Het gebouw zelf en een stampvolle hal met mensen die in lange rijen stonden met dikke pakken formulieren voor trage loketten deden me zelfs even denken dat we terug waren in Rusland...

Onze hulp stond bij diverse loketten in de rij voordat we na ruim een uur eindelijk zelf iets moesten doen. Er werden elektronische vingerafdrukken gemaakt en een paar “mugshots”, en net toen we dachten dat dat alles was moesten we toch ook nog vingerafdrukken laten maken met inkt. Alle vingers, apart, je vier vingers van beide handen ook apart, en je duim op wel vier verschillende plaatsen op twee verschillende formulieren.

Maar het zou nu wel rond moeten zijn, we hebben alle procedures gehad en het wachten is alleen nog op de ACR kaarten, oftewel onze verblijfsvergunningen en mijn werkvisum. En nee, we mogen nog steeds het land niet uit zolang we die niet hebben. En dat gaat ook weer drie tot vier weken duren...