Daar is-ie weer...
Jawel hoor, onze gast de neushoornkever is weer terug. We hebben hem een paar dagen niet gezien en we dachten al dat hij nu definitief weg was maar gisteravond was hij er opeens weer. Riet en ik zaten aan een bakkie op ons terras, net toen het een beetje donker begon te worden, toen we opeens iets aan zagen komen vliegen. In eerste instantie zagen we niet wat het was, wel dat het groot was voor een vliegend insect, en inderdaad, het was onze huisgast.
Het kreng landde met een klap tegen de muggenlamp, ongetwijfeld aangetrokken door het paarse licht. Normaal gesproken is het de bedoeling dat insecten dan geëlektrocuteerd worden maar dat ging in dit geval moeilijk. Hij is namelijk zo groot was dat hij niet door het beveiligingsrooster heen kan en dus niet tegen de onder stroom staande rooster daarachter aan kwam, en zelfs dan is nog de vraag of hij dan wel meteen het loodje zou leggen want het apparaat is bedoeld voor muggen en niet voor insecten ter grootte van een Jumbo Jet..
Hij bleef een poosje aan de op de grond staande lamp hangen, waarbij hij door allebei de katten geïnspecteerd werd. Om de een of andere reden zagen die er geen brood in om de kever lastig te vallen. Niet dat ze er bang voor lijken te zijn, het zag er meer uit als een compleet gebrek aan interesse. Te groot misschien, of misschien ziet het beest er gewoon te vervaarlijk uit met die hoorn op zijn snuit. Hoe dan ook, de kever begon wat rond te scharrelen, nog net zo gammel als een paar dagen geleden, en was op een gegeven moment weer verdwenen in het donker.
Tot vanavond, want toen ik thuis kwam zag ik hem weer. Hij lag alweer in het zwembad, een halfslachtige poging doend tot zwemmen. Ik heb hem er maar weer uit gevist en over de muur gezet. Benieuwd hoe lang het deze keer duurt voor hij weer terug is…