Willem en Riet in Manila

Onze alledaagse belevenissen op de Filippijnen

De Zuid-Chinese Zee

scarborough-shoal1


Een week of wat geleden heb ik al gemeld dat er een situatie is in de Zuid-Chinese Zee ten westen van de Filippijnen. Er was een confrontatie tussen Chinese vissers en een Filippijns schip van de kustwacht omdat de Chinezen in Filippijnse wateren aan het vissen waren. De Chinezen werden echter beschermd door een Chinees oorlogsschip waardoor de Filippijnse Marine niet meer kon doen dan ook een oorlogsschip sturen en afwachten.

Dat gebied heet de “Scarborough Shoal” en behoort volgens het Internationale zeerecht, wat ieder land een tweehonderd mijls zone zeegebied voor de kust toewijst, maar de Zuid-Chinese Zee is van oudsher een potentiële brandhaard door de vele claims die de omliggende landen erop menen te hebben. Hoe gecompliceerd het allemaal is laat het bovenstaande kaartje zien.

De claims van de diverse landen overlappen elkaar, met name Maleisië, Brunei en de Filippijnen kunnen niet elk tweehonderd mijl claimen zonder elkaar dwars te zitten. Alles wordt nog eens extra bemoeilijkt doordat Vietnam het grootste gedeelte van de zee heeft uitgeroepen tot Vietnamees bezit en Vietnam noemt het dan ook de Vietnamese Zee. China heeft aan dat alles helemaal geen boodschap en heeft een dikke rooie streep op de kaart getrokken over vrijwel de gehele zee en heeft dat tot Chinees eigendom verklaard.

De inzet zijn uiteraard de rijke visgronden maar niet in de laatste plaats het feit dat de Zuid-Chinese Zee rijk is aan olie en gas. En nu de techniek zodanig is verbeterd dat diepzee olie- en gaswinning mogelijk is worden die bronnen heel erg interessant en de inzet van politieke conflicten. Saillant detail hierbij is dat ons eigen Malampaya gasveld dus volgens de Chinezen in hun gebied ligt en ons gas platform ook.

Mocht het tot een conflict komen tussen China en de Filippijnen dan is de uitslag voorspelbaar. De Filippijnen kunnen niet anders doen dan toekijken hoe de Chinezen hun gang gaan op zee want de strijdkrachten van de Filippijnen stellen geen reet voor. Slecht onderhouden en zwaar verouderd materiaal zijn geen enkele partij voor de Chinezen want de regering en de top van de strijdkrachten hier vinden het veel belangrijker hun eigen zakken te spekken dan hun strijdkrachten op peil te houden.

Vandaag stond er in de krant dat er inmiddels tien Chinese vissersschepen en vier oorlogsschepen in het betwiste gebied rondvaren. En de Filippijnse Marine kan niets anders doen dan knarsetandend toekijken...



Website van Willem en Riet