De geur van gras...
Het was vandaag in zoverre een bijzondere dag dat ik voor het eerst sinds ruim twee jaar weer een wedstrijd kon bezoeken van Quick Boys. Ik heb in de de afgelopen dertig jaar als het maar enigszins mogelijk was iedere wedstrijd van mijn club bezocht, zowel uit als thuis en vrijwel altijd samen met mijn vader. Daar kwam later ook mijn broer bij en met zijn drieën hebben we zowat het hele land op zaterdagmiddag afgetuft. Er was uiteraard een onderbreking toen Riet en ik naar Sakhalin verhuisden maar we pikten de draad daarna gewoon weer op.
Bijna twee jaar geleden was de competitiewedstrijd tegen Zwaluwen ′30, die eindigde in 2-2, de laatste wedstrijd die ik heb gezien. Toen mijn vader en ik samen van het veld liepen zei hij dat het dus weer voorlopig de laatste zou zijn. Wat we toen nog niet wisten was dat het definitief de laatste wedstrijd was die we samen zouden zien want twee maanden later overleed mijn vader. Het was dus vanmiddag de eerste wedstrijd in een lange, lange tijd met alleen mijn broer en zonder mijn vader, en dat was toch een beetje een merkwaardig gevoel toen we samen het sportpark van tegenstander VVSB betraden.
Het was wel weer lekker om weer eens een wedstrijd live te zien in plaats van alleen de samenvatting op het internet, en om weer eens echt gras te kunnen ruiken. Het weer zorgde alleen nog wel voor een verrassing want na een half uur barstte er een onweersbui los en conform de regels werd de wedstrijd tijdelijk gestaakt. Na ruim een kwartier was de bui voorbij en kon de wedstrijd worden hervat. Het probleem was echter dat er toch wel het nodige water was gevallen en om het hoofdveld te sparen werd besloten de wedstrijd voort te zetten op een van de bijvelden. Dat bijveld bleek echter een kunstgras veld, dus tot zover de geur van echt gras.
De wedstrijd zelf was niet echt hoogstaand en eindigde toch wat teleurstellend zonder doelpunten. Desondanks kijk ik er naar uit om in de komende drie weken nog een paar wedstrijden te gaan zien want het zal wel een hele tijd duren voordat ik hierna weer de gelegenheid heb.