Laatste werkdag van de week
donderdag 14 maart 2013
Ik weet het, het is vandaag pas donderdag en toch is het mijn laatste werkdag voor deze week. Morgen vertrekken we met zijn vieren voor een lang weekend naar het eiland Cebu waar we een paar dagen in het Alegre Beach Resort & Spa gaan verblijven. Dat betekent voor onze gasten overigens dat dit hun laatste volle dag in Manila al weer is want we komen pas maandagavond terug van Cebu en dinsdag zit hun vakantie er al weer op.
Het wordt overigens wel een vroegertje want we vliegen om negen uur ’s ochtends, wat inhoudt dat we om uiterlijk zeven uur op het vliegveld moeten zijn. En dat betekent weer dat als we op tijd willen zijn dat we hier toch niet later dan zes uur moeten vertrekken. We vertrekken namelijk vanaf een ons onbekende terminal, Terminal 4 oftewel de oude terminal voor binnenlandse vluchten. Deze terminal was bij mij eigenlijk onbekend, ik wist niet eens dat er een Terminal 4 bestond; en zelfs Lito, onze chauffeur krabde zich even achter zijn oor toen ik vertelde waar we moeten zijn want hij wist het ook niet.
We weten inmiddels wel waar het is, het is alleen een beetje onduidelijk waar de ingang nu precies ligt en waar we moeten zijn als we eenmaal binnen zijn. Maar we gaan er van uit dat dat zichzelf wel wijst, mijn grootste zorg is op tijd komen want we zouden wel eens in de ochtendspits verzeild kunnen raken. Maar dat merken we morgen wel, de volgende blog komt als alles goed gaat van Cebu!
Het wordt overigens wel een vroegertje want we vliegen om negen uur ’s ochtends, wat inhoudt dat we om uiterlijk zeven uur op het vliegveld moeten zijn. En dat betekent weer dat als we op tijd willen zijn dat we hier toch niet later dan zes uur moeten vertrekken. We vertrekken namelijk vanaf een ons onbekende terminal, Terminal 4 oftewel de oude terminal voor binnenlandse vluchten. Deze terminal was bij mij eigenlijk onbekend, ik wist niet eens dat er een Terminal 4 bestond; en zelfs Lito, onze chauffeur krabde zich even achter zijn oor toen ik vertelde waar we moeten zijn want hij wist het ook niet.
We weten inmiddels wel waar het is, het is alleen een beetje onduidelijk waar de ingang nu precies ligt en waar we moeten zijn als we eenmaal binnen zijn. Maar we gaan er van uit dat dat zichzelf wel wijst, mijn grootste zorg is op tijd komen want we zouden wel eens in de ochtendspits verzeild kunnen raken. Maar dat merken we morgen wel, de volgende blog komt als alles goed gaat van Cebu!
