Willem en Riet in Manila

Onze alledaagse belevenissen op de Filippijnen

Boodschappen doen

Riet is hier helemaal gelukkig als ze boodschappen gaat doen. Afgelopen zaterdagochtend ging ze op pad om van alles in te slaan en was binnen een uur met alles wat op het lijstje stond terug. En dat soort efficiency zijn we niet meer gewend.

Het heeft vrijwel zeker te maken met het feit dat je in Nederlandse supermarkten nooit verrast wordt, het assortiment is bekend en je grijpt vrijwel nooit mis. Dat in tegenstelling tot de supermarkten in Alabang (die zelfs nog tot de betere van de Filippijnen behoren) want daar is het assortiment lang niet zo stabiel.

Neem bijvoorbeeld de Nederlandse kaas, die is er in bijna alle supermarkten meestal wel verkrijgbaar maar niet altijd. Nou is het zo dat als de een het niet heeft dat de ander het wel heeft, maar je moet dan dus al naar twee verschillende winkels. Kattenvoer is ook zoiets, de blikjes die wij altijd hebben zijn vrijwel overal verkrijgbaar maar ook weer niet altijd in dezelfde winkel. Sinaasappelsap, nog zoiets; ieder supermarkt heeft de pakken sap die wij willen, maar ook weer niet altijd. Kortom, je moet vaak meerdere supermarkten af om steeds dezelfde dingen te kopen en dat kost je gewoonweg meer tijd.

De afhandeling bij de kassa's in Nederland is ook iets waar we met weemoed aan terug zullen denken als we weer in Alabang zijn. Gaat alles hier vlot langs de scanner met vrijwel geen haperingen, dat overkomt ons op de Filippijnen vrijwel nooit. Ruwweg de helft van de barcodes doet het daar niet, stickers met barcodes ontbreken vaak, en dan is er nog het feit dat de kassajuffrouw per klant gemiddeld twee keer zonder duidelijke reden bij de kassa vandaan loopt.

Goed, in Nederlandse supermarkten laten ze je wel lekker zelf tobben om alles in te pakken, maar omdat we daar aan gewend zijn hebben we geleerd om dat vlot te doen. Op de Filippijnen wordt alles voor je ingepakt, hetzij door een inpakker hetzij door de kassajuffrouw zelf, maar niet zelden ergeren we ons aan het tempo van het inpakken en helpen we zelf een paar handjes mee. Dit overigens tot stomme verbazing van degene die inpakt want de Filippino's zelf steken echt geen hand uit.

Dat laatste kan trouwens ook niet want in die hand zit hun mobieltje waarmee ze bij de kassa aan één stuk door staan te sms-en...



Website van Willem en Riet