Ik werd vanmorgen plotseling wakker en realiseerde me dat het al licht was. Mijn eerste gedachte was dus “Verslapen!” en ik ging dus als een speer mijn bed uit. In het donker kon ik mijn horlogewijzers niet goed onderscheiden maar volgens mij was het half zeven, dus nog net op tijd. In de kamer aangekomen zag ik de klok en daarop was het pas half zes. Snel dus gecontroleerd of dat klopte, en jawel, alle klokken, horloges, computers en telefoons bevestigden dat de wekker gelijk had. O ja, het is op de Filippijnen ruim een uur eerder licht dan in Maleisië...

De ochtend van mijn eerste werkdag was er een van handen schudden (Ben je nu eindelijk definitief hier?) en ondertekenen van arbeidscontracten. Tussen de bedrijven door werd ik ook nog naar een bank gebracht om een rekening te openen. ‘s Middags was ik hoofdzakelijk bezig met het invullen van formulieren voor onze immigratie procedure en tussendoor lukte het ook nog om af en toe wat werk te doen.

De dag van Riet verliep moeizamer. Ze werd om acht uur al gewekt door iemand van het hotel die kwam vragen of ze nog vuile was had. Ze besloot maar te gaan ontbijten toen ze de schoonmaakster bezig zag in de naastgelegen kamer, maar toen ze na een uur terug kwam was onze suite nog steeds niet gedaan. Ze besloot te gaan wandelen, kwam veel later terug en constateerde dat er nog steeds niets was gedaan. Uiteindelijk kwam de schoonmaker dan toch, maar pas halverwege de middag...

Er was goed nieuws over onze luchtvracht, die wordt als het goed is morgen al afgeleverd.