Nee, niet meteen schrikken, het viel allemaal heel erg mee maar we hebben vandaag wel een aardbeving gehad. De beving vond plaats vanmorgen om even voor half elf en had een kracht van 5,4 op de schaal van Richter. Dat is weliswaar niet echt een zware aardbeving maar toch sterk genoeg om de gebouwen in Manila, en ook ons kantoorgebouw, lichtjes te laten schudden want daar had de beving nog steeds een kracht van 2 op de schaal van Richter. Er was in Manila voor zover bekend nergens grote schade, ondanks dat er ook nog wat lichte naschokken waren die overigens in Alabang al niet meer voelbaar waren. Shell heeft overigens het huidige kantoorgebouw gekozen omdat het in Alabang het enige kantoorgebouw is wat is gebouwd om tegen aardbevingen bestand te zijn.

Riet en ik hebben van de hele aardbeving niks van gemerkt. Riet had vanmorgen een boodschap gedaan bij de bank en ik had het afschrift nodig, dus precies op het tijdstip van de beving was ze net met de auto onderweg naar mij toe en was ik of met de lift onderweg naar beneden of ik stond op de stoep op haar te wachten. Blijkbaar was de beving op de begane grond een stuk minder voelbaar dan op de zeventiende verdieping, wat op zich logisch is want het gebouw is gebouwd om met een aardbeving enigszins mee te geven. Toen ik nadat Riet me het afschrift had gegeven terugkwam op mijn werkplek vroeg mijn collega of ik de aardbeving had gevoeld. „Welke aardbeving?’ vroeg ik…

Het episch centrum van de aardbeving lag bij het plaatsje Baler in de provincie Aurora, gelegen aan de oostkust van Luzon op zo’n honderdvijftig kilometer ten noord-oosten van Manila.