Heel lang geleden, op de middelbare school moesten we Middeleeuwse klassiekers lezen, en een daarvan was heel populair omdat het een kort verhaal was en nog grappig ook. Het verhaal heette “De Klucht van de Koe”. Dit wordt net zoiets, een moderne variant die heet “De Klucht van de Wasmachine”...

Riet is gisteren aan het wassen geslagen want er had zich al een aardig hoopje vuile was verzameld. Maar wat ze ook probeerde, de was werd niet schoon: vlekken bleven vlekken, al dacht ze in eerste instantie dat het gewoon hardnekkige vlekken waren. Toegegeven, de gelige vlek op mijn witte polo is waarschijnlijk roest en dus een verloren zaak, maar toen ook de onderbroeken niet schoon werden en zelfs pluisjes op kledingstukken niet wilden verdwijnen begon Riet een vermoeden te krijgen dat er iets mis was.

En jawel. Ze voelde aan het water in de wasmachine en dat was koud! Nu hebben we helemaal geen gebruiksaanwijzing bij het apparaat, en dat lijkt ook niet nodig want het bedieningspaneel is heel erg duidelijk. En alles wat je doet wordt nog eens extra benadrukt doordat het apparaat ook tegen je praat. Echt waar, iedere knop die je indrukt levert begeleidend gesproken commentaar op.

Ik doe iets fout of ik zie iets over het hoofd,” dacht Riet en dat is niet zo vreemd als je een nieuw apparaat hebt waar geen gebruiksaanwijzing bij zit. Maar hoe ze ook keek of probeerde, de machine draaide perfect maar het water bleef koud. Toen ik thuis kwam heb ik zelf ook naar het bedieningspaneel gekeken maar nergens is een knop of toets die aangeeft dat er iets aan de watertemperatuur te regelen valt.

Ik kreeg wel een idee. We gingen naar de Festival Mall waar een grote witgoedzaak is, en jawel, daar stond precies dezelfde wasmachine. Riet’s idee om de gebruiksaanwijzing te jatten viel al meteen in het water, niet zozeer omdat de verkoper al na luttele seconden naast ons stond maar simpelweg omdat er geen gebruiksaanwijzing bij zat.

We kozen dus toch maar voor eerlijkheid en vertelden de verkoper wat ons probleem was, dat we net zo’n machine hadden en dat er iets niet goed ging. Maar wat vertelt ons de brave borst, de machine doet helemaal niets fout, er zit helemaal geen verwarmingselement in! No Sir, in geen enkele toplader zit dat...

Een snelle blik in het rond leerde ons dat de zaak vol stond met vrijwel alleen maar topladers en slechts een enkele frontlader. “Maar hoe krijg je je was dan schoon?” vroeg Riet vertwijfeld aan de jongeman die ons verbaasd aanstaarde. “Dus je moet er zelf heet water bij gooien?” probeerde ze ook nog. Inderdaad, dat kon, maar door de verbaasde blik in de ogen van de verkoper kreeg ik de indruk dat dat niet een normale gang van zaken was.

Verbijsterd verlieten we de zaak, maar Riet laat het er niet bij zitten. Wordt dus waarschijnlijk vervolgd...