Ze komen niet zo talrijk voor als in Nederland en de meeste hebben geen camera’s maar we hebben hier ook stoplichten. De werking is ongeveer wel hetzelfde als in Nederland maar je moet hier alleen veel meer geduld hebben. Heb je in Nederland een relatief snelle rotatie (al lijkt dat vanuit daar bekeken misschien niet zo), hier sta je dus echt minutenlang te wachten als het licht voor je neus op rood springt. En aangezien iedereen dat weet stopt er dus niemand voor oranje en is netaan rood ook niet meteen een reden om te stoppen.

Daarentegen staat het licht dus wel lekker lang op groen. Soms kom je van verre aanrijden en dan denk je, dat haal ik nooit, blijkt het toch nog makkelijk te lukken zonder dat je ervoor het gas extra hoeft in te trappen. Wat iedereen overigens wel doet want je weet maar nooit, nietwaar. In Alabang heb je zelfs vaak bij stoplichten nog een hulpmiddel, dan wordt er aangegeven hoe lang het licht nog op rood of op groen zal staan, en ik moet zeggen, dat neemt een hoop ergernis weg. Zelfs al staat er ″90″ (seconden) dan weet je tenminste waar je aan toe bent en blijf je niet in het ongewisse wanneer het nou eens oranje of groen wordt.

Niet dat dat altijd efficiënt werkt, soms lijkt er totaal geen logica in te zitten en verandert het licht al terwijl de teller nog lang niet op nul staat. Helemaal een zootje wordt het als de lichten uit gaan en vervangen worden door een verkeersregelaar, wat nogal eens gebeurt in de spits. De bedoeling is goed, namelijk meer tijd geven aan de drukste richtingen, maar in de praktijk komt daar niet veel van terecht. Dat verschijnsel kennen we overigens nog van Kuala Lumpur waar we ook al zeiden dat als de doorstroming te vlot ging, ze gauw een verkeersagent neerzetten om er een zootje van te maken.

Vanmiddag trof ik het weer dat op het grote kruispunt recht voor onze Village de verkeerslichten waren uitgezet en er verkeersregelaars de boel stonden te dirigeren. Het gevolg was een file die begon bij ons kantoor en voor mij pas ophield toen ik op dat kruispunt linksaf de Village in draaide. Normaal gesproken is naar huis een ritje van een minuut of zes, zeven van deur tot deur, vandaag een minuut of vijfentwintig. En dat is bij lange na nog niet het record want ik heb er op een vrijdagmiddag wel eens drie kwartier over gedaan…