De eerste kandidaat voor het baantje van onze Tippi Wan kwam vandaag op proef. Om kwart voor zeven werd er gebeld door de beveiliging, ze stond al bij de poort en Riet haalde haar daar dus op. Dat lijkt vroeg, maar de normale werkdag is hier voor de meid van zeven tot negen, met een uurtje pauze tussen de middag. Omdat dit nog geen echte werkdag was mocht ze om zeven uur al naar huis.

Ik was toch wel nieuwsgierig dus ik stuurde Riet ‘s morgens een mailtje om te vragen hoe het ging. Het antwoord was dat ze als een wervelwind door het huis ging. Fiona, onze bemiddelaarster had al gezegd dat ze op hun proefdag enorm hun best zouden doen en dat kwam wel uit ook. Voor Riet was het eigenlijk het moeilijkst om te gaan zitten en zelf niks te doen.

Toen ik om kwart over vijf thuis kwam kon ik ook nog even kennis maken met Maria, vlak daarna door Riet met een extraatje naar huis werd gestuurd. Niet omdat Riet ontevreden was, allesbehalve zelfs, maar ze vond dat de dag voor Maria lang genoeg was geweest en eigenlijk wist ze gewoon niks meer te doen. Een geschikte kandidaat was dan ook het oordeel maar we hebben er nog twee te gaan.

Vanavond was het weer Quiz Night in de Union Jack, en wat denk je: we hebben gewonnen! Op de foto kun je de score zien, maar misschien moeten we onze teamnaam “Donkey Hotey” even uitleggen. We hebben een Amerikaan in ons team en die spreken de naam van “Don Quichotte” (als je niet weet wie dat is ga dan maar met je pis naar de dokter) ongeveer uit als “Don Kihotie”, en daar hebben we dus “Donkey Hotey” van gemaakt.

Laat maar, in de kroeg begreep ook de helft hem niet...