Zat ik van de week nog een blog te vullen met klachten van reizigers over Manila, gisteren stond er een stukje in een Nederlandse krant dat ik ook met smaak heb gelezen. En als ik zeg met smaak dan bedoel ik dat bijna letterlijk want het ging over de ergernissen van Nederlanders over het uit eten gaan. Niet verwonderlijk kregen met name de bediening en de prijzen er flink van langs en eerlijk gezegd kan ik me daar wel in vinden.

Betalen voor een glas water? Je krijgt hier een glas water (of thee als je naar een Chinees gaat) wat voortdurend wordt bijgevuld en dat zul je nooit op de rekening terug vinden. Die rekening is als je die naast een Nederlandse rekening zou leggen met hetzelfde eten en drinken er op gewoon een lachertje. Niet helemaal een eerlijk vergelijk, ik weet het, dus laten we over de hoogte van de prijzen maar ophouden.

Een slechte bediening of slecht eten is echter nooit een excuus als je zoveel moet betalen. Zelf bestel ik in Nederland bijvoorbeeld vrijwel nooit meer een biefstuk want die vind ik meestal niet te nassen en beslist de dertig-plus euro niet waard die je er vaak voor moet neertellen. Er heeft trouwens eens een stuk in de krant gestaan dat er in Nederland in één weekend meer “biefstuk” wordt verkocht dan alle Nederlandse koeien samen zouden kunnen produceren, dus ga maar na.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik in Nederland zelden het gevoel heb dat ik lekker gegeten heb als ik uit eten ben geweest, met als uitzonderingen de Indonesische restaurants. En McDonalds en Burger King, maar dat is simpelweg omdat je dan precies weet wat je krijgt en dus sowieso nooit hoeft te zeiken. En dat is zelfs met je gewone patatje met niet eens meer zo, want dat verschilt soms ook met de week. Nee, ik eet in Nederland nog het lekkerst gewoon thuis, met de complimenten aan de chef!

Nou eten we hier ook niet altijd even lekker maar dan betaal je met zijn tweeën alles bij elkaar nog geen vijfentwintig piek dus de schade is te overzien. En als alles op tafel komt klopt er ook vaak iets niet, maar als je dat meldt dan wordt het meteen gefikst zonder een blik van “Gaan we bijdehand doen?”. Het verschil is gewoon dat je, waar je ook uit eten gaat, als een gast wordt behandeld en dat maakt het allemaal meteen al een stuk aangenamer.

Overigens kwam ik vanmiddag in een winkelcentrum in de stad nog een stukje Holland tegen zoals je kunt zien op de foto van vandaag...