MD-11
dinsdag 28 oktober 2014
Als voormalig vliegtuigspotter vind ik nog steeds alles wat met vliegtuigen te maken heeft interessant en ik kijk nog steeds naar ieder vliegtuig op wat ik over hoor komen. Gisteren stond er een bericht in de Nederlandse kranten wat dan ook mijn aandacht trok, over de laatste lijnvlucht van KLM’s laatste McDonnell-Douglas MD-11. Het toestel was uit Canada vertrokken en landde even voor half zeven vanmorgen voor de laatste keer op Schiphol.
Voor mij was de MD-11 toch ook wel bijzonder want het was het eerste toestel van KLM waar ik ooit mee heb gevlogen. Als “laatbloeier” op het gebied van vliegreizen had ik nog nooit gevlogen met een passagiersvliegtuig, tot die keer dat ik in december 1996 voor mijn eerste “business trip” naar het buitenland een dagje op en neer moest naar London. De heenvlucht vond plaats met een toestel van British Airways (een Boeing 757, voor de liefhebbers) maar ik zou ’s avonds met een van mijn collega’s die ook mee was terugvliegen met KLM.
Ik weet nog dat mijn collega, die al wel een ervaren “luchtreiziger” was, flink liep te mopperen dat onze terugvlucht pas om kwart over acht ’s avonds zou gaan en hij besloot te proberen of we niet met een eerdere terugvlucht mee konden. Dat kon in eerste instantie niet, maar op een gegeven moment werden we omgeroepen want er was opeens toch een mogelijkheid. Het oorspronkelijk geplande KLM toestel werd namelijk vervangen door een groter toestel en dat betekende dat er plaats zat was. We moesten dan wel afzien van Business Class (dat had je toen nog op korte routes) maar dan konden we wel twee uur eerder weg.
Dat grotere toestel was dus een MD-11, en mijn collega en ik kregen een plaatsje vrijwel helemaal achterin op de middelste rij van vier stoelen breed. Ik weet nog dat ik dat heel vervelend vond want ik wilde natuurlijk het liefst aan het raam zitten, maar ik was toen nog zo onwetend dat ik, ondanks dat er plek zat was (het vliegtuig was half leeg), niet naar een lege stoel aan het raam durfde te verkassen. Maar ondanks dat ik dus geen ideale plek had om naar buiten te kijken zag ik toch voor het eerst van mijn leven door het raampje van een MD-11 de lichtjes van een grote stad vanuit de lucht.
Hoewel ik sinds die eerste keer inmiddels heel wat afgevlogen heb was dat mijn eerste en ook gelijk mijn laatste vlucht met een MD-11. En sinds vandaag zal dat dus hoogstwaarschijnlijk ook zo blijven...
