Willem en Riet in Manila

Onze alledaagse belevenissen op de Filippijnen

Rijbewijs vernieuwen

LTO_Renewal_Drivers_License_Office_Alabang

Riet heeft het eind vorig jaar al moeten laten doen maar het is voor mij ook inmiddels tijd om mijn rijbewijs te laten vernieuwen. Om volkomen onduidelijke redenen werden onze rijbewijzen toen we ze hebben aangevraagd geldig tot onze eerstvolgende verjaardag twee jaar na de afgiftedatum.

Daardoor was mijn rijbewijs dus een paar maanden langer geldig dan dat van Riet ondanks dat we ze op hetzelfde moment hebben aangevraagd en gekregen. De logica hiervan ontgaat mij helemaal moet ik eerlijk zeggen, maar goed, we zijn op de Filipijnen...



Vandaag moest ik dus naar een LTO (Land Transport Office) voor het vernieuwen van mijn rijbewijs. Gelukkig zijn er speciaal daarvoor tegenwoordig kleine LTO vestigingen in alle grote winkelcentra, dus ik ging vanmorgen tegen achten in gezelschap van Lito naar het kantoor bij het Alabang Town Center. Lito’s hulp bleek trouwens onontbeerlijk want het was zoals alles waar de overheid bij betrokken is weer een rondgang langs vele loketten. Ook vandaag was ik er alles bij elkaar weer zo’n anderhalf uur mee zoet.

 
Lito graaide bij binnenkomst meteen een kaart met een handgeschreven volgnummer uit een bak die ik beslist over het hoofd zou hebben gezien. Vele anderen trouwens ook bleek want ik had ondanks de drukte nummer veertien en dat zag er dus gunstig uit. Binnen kreeg ik bij Loket 1 een formulier wat ik moest invullen (met onder andere de namen van mijn vader en moeder), waarna Lito me naar buiten sleepte naar een hokje waar ik toen ik eenmaal aan de beurt was tweehonderd pesos moest betalen.
 
LTO_Counters
Dat bleek voor de “medische keuring” te zijn in een klein kantoor (meer een keet) naast het LTO waar ik moest wachten tot nummer veertien werd afgeroepen.

Die keuring stelde overigens geen reet voor, ik werd gewogen en de dokter vroeg me bij het zien van mijn nationaliteit welke taal ik sprak, Duits of Vlaams. Hij had nog nooit van “Dutch” gehoord, vroeg of ik alleen een leesbril had en constateerde daarna dat ik “low maintenance” was (wat blijkbaar betekent geen zichtbare medische problemen). Hij kraste wat op het formulier en dat was dat, ik kon weer terug naar Loket 1.

 
Via Loket 1 werd ik doorgestuurd naar Loket 6 voor het maken van mijn foto door een computercamera en het zetten van een digitale handtekening.

Onwillekeurig vraag je je dan af waarom alles hier niet zo geavanceerd gaat als dat, maar goed. Ik mocht vervolgens gaan zitten in de druk bezette wachtruimte voor de loketten en wachten tot mijn naam werd afgeroepen.

 
Dat afroepen was nogal een toestand want de wachtruimte zat behoorlijk vol met mensen en er liepen voortdurend mensen in en uit, en al met al was het dus nogal rumoerig terwijl het afroepen vanachter het glas van de loketten gebeurde zonder enige vorm van versterking. Ik kreeg dus zowat kramp in mijn oorspieren van het ingespannen luisteren of mijn naam werd afgeroepen.
 
Mijn naam is sowieso altijd al een probleem omdat ze er meestal weinig van snappen. Ik moest dus alert zijn op “Mister Willem”, “Mister Van”, “Mister Vanden” en variaties daarop, maar het viel mee. Het wachten duurde tamelijk lang maar uiteindelijk hoorde ik “Mister Van Den” afroepen met daarna twijfelend een poging om “Kerkhoff” uit te spreken. Ik mocht de verschuldigde leges gaan betalen bij Loket 5, waarna ik weer mocht gaan zitten in afwachting van de volgende afroep van mijn naam. Die kwam gelukkig wat vlotter en bij Loket 4 kreeg ik een briefje wat als tijdelijk rijbewijs geldt totdat de kaart met het echte rijbewijs is geprint. Dat schijnt iets van negentig dagen te duren.

Op de tweede foto zie je niet het LTO kantoor waar ik ben geweest maar de loketten zien er precies hetzelfde uit, alleen zijn ze precies andersom genummerd. Logica en eenduidigheid zijn hier vrij zeldzaam hier op de Filipijnen...


Website van Willem en Riet