In het jaar dat we in Maleisië woonden ben ik zegge en schrijve één keer naar de bioscoop geweest. Dat is een tamelijk laag aantal als je in aanmerking neemt dat ik in Nederland een abonnement had en regelmatig twee keer in de week naar de film ging. Het was niet eens dat er geen goeie bioscopen waren, integendeel zelfs, maar de verhalen over het rumoerige publiek dat constant zat te praten en mobiel zat te bellen benam me bij voorbaat al de lust.

Op de Filippijnen zijn ze net zo gek op films als in Maleisië maar het publiek schijnt zich daar aanmerkelijk beter te gedragen tijdens de voorstelling, en ik denk dus dat ik het daar maar weer eens ga proberen.

Terug in Nederland heb ik de gelegenheid waar genomen om met mijn zoons, die ook allebei verzot op films zijn, naar de bioscoop te gaan. Gisteren zijn we naar het Nederlandse klapstuk “Nova Zembla” geweest en vandaag naar de nieuwe “Sherlock Holmes”.

Over “Nova Zembla” heb ik een beetje gemengde gevoelens. Het ziet er allemaal erg mooi uit, mede dankzij de fraaie 3D effecten, maar waarom moet het in sommige opzichten nou weer zo typisch Nederlands zijn, Oerlemans! En dat is geen compliment! Wat Doutzen Kroes in de film doet behalve voortdurend haar half blote voorgevel in de camera drukken is me een volslagen raadsel, het voegt werkelijk niets toe. Neem daarbij ook nog eens haar magere acteertalent en dat van nog een paar anderen, een merkwaardige verhaallijn met veel grote sprongen, en je hebt een film die heel mooi had kunnen zijn en nu hooguit redelijk is.

De nieuwe “Sherlock Holmes” met als ondertitel “A Game of Shadows” is ook niet een absolute aanrader, maar wel onderhoudend en als je deel 1 ook hebt gezien krijg je precies wat je kunt verwachten.. Af en toe is de film wat chaotisch met niet altijd even logische sprongen, maar wel het aankijken waard als je zin hebt in een avondje bioscoop.