De Klucht van de Kussenhoezen
zaterdag 22 maart 2014
Toen we onze tuinmeubels kochten kozen we kussenhoezen van een stof die we mooi vonden, maar waar we meteen al bang voor waren geweest gebeurde inderdaad. Na amper een jaar zaten er dusdanige slijtplekken in de stof dat het niet meer om aan te zien was en we besloten nieuwe kussenhoezen te kopen. Dat leek in eerste instantie geen probleem, we gingen naar hetzelfde winkeltje waar we ons tuinstel hadden gekocht, zochten nieuwe stof uit en gaven de maten op. Na aflevering bleek thuis dat de maten niet klopten en de vorm van de hoezen ook niet. De hoezen voor de rugkussens waren een beetje rond in plaats van vierkant en de hoezen voor de zitkussens waren of te groot of de rits zat verkeerd.
Kortom, de nieuw hoezen waren niet echt een groot succes maar we konden er met wat moeite wel mee leven dachten we. Al snel bleek dat de hoezen voor de zitkussens vreselijk verkleurden, en de naden van de te krappe hoezen voor de rugkussens begonnen te scheuren. Nadat Riet door haar gerook ook nog een paar kunstmatige gaten in de hoezen van het zitkussen van de bank had weten te fabriceren besloot ze een week of wat geleden dat er toch maar weer eens nieuwe kussenhoezen moesten komen.
Drie weken geleden ging ze terug naar het winkeltje, zocht nieuwe stof uit en gaf deze keer de eerste kussenhoezen (die we gelukkig hadden bewaard) mee als voorbeeld, in plaats van maten op te geven. Het zou twee weken gaan duren maar niet geheel onverwacht hoorden we niks. Riet besloot woensdag om maar eens een bezoekje aan de winkel af te leggen en kreeg te horen dat er wel degelijk een text bericht was verstuurd. Omdat Riet niks had ontvangen werd het telefoonnummer op de bon gecontroleerd, en dat verklaarde het probleem. Op onze bon stond Riet's goeie nummer, maar op het exemplaar van de winkel stond een nummer wat om totaal onverklaarbare reden handmatig met pen was veranderd zodat dat niet meer klopte.
Nu dit duidelijk was kwam het volgende probleem, want de inhoud van de text was geweest dat de stof die Riet had uitgezocht niet leverbaar was. Of Ma'am maar even andere stof wilde uitzoeken. Dat deed Ma'am, maar de eerste drie stoffen die ze uitzocht in de staal bleken niet leverbaar. De stoom begon nu bij Riet uit haar oren te komen en ze vroeg waarom ze haar stalen lieten zien van stof die niet leverbaar was. Ja, dat wat misschien wel een goed punt en de winkelbediende wees een paar stoffen aan die wel leverbaar waren. Riet vond iets waar ze dan wel mee kon leven en kreeg te horen dat alles vrijdag of zaterdag klaar zou zijn.
Vanmiddag kwam de text binnen bij Riet met nieuws wat haar bijna deed ontploffen. De hoezen waren klaar, maar de stof die ze had uitgezocht was (je raadt het al) niet leverbaar dus hadden ze een andere stof gebruikt die zo werd er bij aangegeven stevig was en afwasbaar, maar tot afgrijzen van Riet.... groen!
Nu heeft Riet een gloeiende hekel aan groen dus dit was voor haar de druppel. Mompelend over de plaats waar de winkelbediende de hoezen zou kunnen stoppen als de kleur haar niet beviel en dat ze daar met alle liefde bij zou willen helpen reden we samen (het leek me verstandig maar even mee te gaan) naar de winkel in de Festival Supermall.
Gelukkig bleek de schade uiteindelijk mee te vallen. De kussenhoezen bleken meer crèmekleurig dan groen te zijn, al zit er wel een klein vleugje groen in, en de kleur bleek bij thuiskomst ook nog eens heel mooi te passen bij de kleuren van ons terras. En dat niet alleen, deze keer bleken de kussens inderdaad ook te passen! En zo heeft ook deze klucht na een moeizaam verloop toch nog een goed einde.
