Ontruimingsoefening
vrijdag 28 maart 2014
Zitten we vanmorgen net in een van onze maandelijkse bijeenkomsten, klinkt er een stem uit alle luidsprekers die meedeelt dat het brandalarm is afgegaan en dat iedereen werd verzocht om onmiddellijk het gebouw te verlaten. We gingen dus met zijn allen in colonne richting de brandtrappen voor de lange afdaling van de 17e verdieping waar wij zitten naar de begane grond.
Hoewel er geen oefening was aangekondigd was de vorige oefening meer dan een jaar geleden en bovendien was er net een nieuwe verzamellocatie voor een eventuele evacuatie aangekondigd dus iedereen vermoedde wel dat het om een oefening ging. De ontruiming verliep dan ook ordelijk, al was het schuifelen op de brandtrap want op iedere verdieping onder de onze voegden zich uiteraard meer mensen in de stroom naar beneden. Ik vroeg me halverwege dan ook af of dit alles ook zo ordelijk zou verlopen als er echt sprake zou zijn van brand.
Maar het was dus inderdaad een oefening en het gebouw was in zestien minuten helemaal leeg. Op zich een prima resultaat maar er waren toch nog wel een paar dingetjes op te merken. Allereerst had bijna niemand, inclusief ikzelf, zijn rookmasker meegenomen wat extra bescherming moet geven als het trappenhuis vol rook zou komen te staan. Ik dacht eraan op het moment dat ik het trappenhuis binnenging, te laat dus! Verder werd in ieder geval vanaf onze verdieping om niet helemaal duidelijke redenen maar één van de beide brandtrappen gebruikt. En tenslotte bleek het nieuwe verzamelterrein recht tegenover het gebouw qua grondoppervlak dusdanig slecht te zijn dat er een reële kans bestond om een verzwikte enkel op te lopen. Kortom, er moet nog het een en ander verbeterd worden om iedereen bij een echte evacuatie in veiligheid te krijgen.
Grappig was dat vele dames kans hadden gezien om gauw een paraplu mee te nemen alvorens het pand te verlaten. Regen? Welnee, dat grasveld waar we moesten verzamelen lag in de volle zon en het was er bloedheet. Dit is Zuid-Oost Azië, hier heb je geen paraplu tegen de regen maar tegen de zon...