Toen ik gisteren meldde dat het vliegtuig vrijwel helemaal vol zat met Filippino’s die terug naar huis keerden wilde ik daar indirect mee vertellen dat er, in tegenstelling tot alle andere Zuid-Oost Aziatische landen inclusief tegenwoordig China, relatief weinig toeristen naar de Filippijnen komen.

Dat heeft hoofdzakelijk te maken met het imago van het land, wat voornamelijk wordt bepaald door de verhalen over corruptie, armoede, ontvoeringen en opstanden. Veel mensen staat waarschijnlijk nog wel het verhaal van voormalig president Marcos nog wel voor de geest, en anders wel dat van de duizenden paren schoenen van zijn echtgenote. Veel van die verhalen zijn helaas waar, maar dat geldt ook voor veel andere landen en die schijnen er toch veel minder last van te hebben.

En dat is jammer, want de economie van de Filippijnen zou een boost door het toerisme wel kunnen gebruiken. Tegenwoordig draait de economie nog steeds grotendeels op het geld wat de vele in het buitenland werkende Filippino’s naar huis sturen. Buitenlandse investeerders wantrouwen het land namelijk evenzeer als potentiële toeristen. En toch zijn die toeristen er wel, maar het zijn hoofdzakelijk nog backpackers en duikers en een groep die uit is op een speciaal soort van “toerisme”.

De Filippijnen proberen wanhopig wat aan dat imago te doen om meer toeristen te trekken, want de werkgelegenheid profiteert daar natuurlijk enorm van. Op dit moment komen er ongeveer twee miljoen toeristen per jaar vanuit de hele wereld naar de Filippijnen, en dat is natuurlijk eigenlijk helemaal niks als je nagaat hoeveel Nederlanders er alleen al ieder jaar met de zomer naar Frankrijk gaan. De meeste toeristen komen uit de VS, Japan, Zuid-Korea, Hong Kong en China, en opvallend is dus het ontbreken van alle West-Europese landen op die lijst.

Er is zelfs weer sprake van een lichte daling door de ongunstige berichten in het nieuws van de laatste tijd. En dat merkten wij ook want toen we hier naar toe gingen keek iedereen zeer bedenkelijk. Ik zat zelfs in december bij de kapper in Rijnsburg en toen de persoon in de stoel naast mij hoorde dat ik op de Filippijnen woonde merkte hij de opmerking “dat je daar toch beter niet kon wezen?”.

Een slecht imago is iets waar je moeilijk vanaf komt. Misschien helpt wat mij Filippijnse vrienden allemaal zeggen: “Als alles wat ze zeggen over de Filippijnen waar zou zijn dan kwam er nooit meer iemand hier naar toe”.