De vrije dagen van Holy Week zitten er al weer op en vandaag gingen de meesten van ons weer aan het werk. Lang niet allemaal overigens want Holy Week is traditioneel een gelegenheid voor Filippino’s en ook expats om een korte vakantie te nemen. Tijdens Holy Week is er dan ook vrijwel geen hotelkamer of binnenlandse vlucht te vinden als je probeert op het laatste moment wat te boeken, zoals een aantal van mijn collega’s ondervonden.

Wij hebben de afgelopen dagen eigenlijk schandalig weinig gedaan, in de tuin gelegen, beetje gezwommen, filmpje gekeken, boeken gelezen en dat was het dan wel zo’n beetje. Lekker rustig, kon Riet ook mooi bijkomen van haar jetlag wat trouwens helemaal niet nodig was want ze heeft er vrijwel geen last van gehad. Nou scheelt het natuurlijk wanneer je een dutje kunt doen wanneer dat nodig is maar van wakker worden bij nacht en ontij had ze deze keer helemaal geen last.

Op het werk zijn er op dit moment nogal wat veranderingen en die hebben hoofdzakelijk te maken met verplaatsing van mensen. Er zat op het kantoor hier in Alabang een heel team mensen te wachten die tot nu toe bezig zijn geweest met het voorbereiden van hun eigenlijke taak, het inspecteren en testen van alle apparatuur die wordt geïnstalleerd op het nieuw platform. Zij kunnen natuurlijk pas beginnen met hun werk als de bouw van het platform in een vergevorderd stadium is en dat is nu het geval.

Er zijn de afgelopen weken dus nogal wat mensen verhuisd van Alabang naar de scheepswerf in Subic en er zijn dus nu opeens heel wat lege plekken hier op kantoor. Voor Riet en mij betekende die volksverhuizing ook nog het uiteen vallen van ons team voor de wekelijkse Pub Quiz want mijn maat Derek en zijn vrouw Anne zijn ook drie weken geleden naar Subic verhuisd.

Veel van de mensen die nu naar de scheepswerf zijn vertrokken zullen we hoogstwaarschijnlijk niet meer terugzien. Als eind november het platform gereed is voor verscheping zit voor die mensen hun werk voor het project erop en zullen ze dus vertrekken, op weg naar een nieuwe klus. De rest, waaronder wij zal naar verwachting nog zeker tot half 2015 hier zijn want dan is het project als alles goed gaat helemaal klaar.

“Azzewenetbelevemagge”, zou mijn Oma gezegd hebben...