Onze laatste dag alweer op Boracay, maar gelukkig was onze vlucht pas om tien over half vijf in de middag dus we hadden lekker nog de hele ochtend om op het strand te liggen. Het was niet zo zonnig want er hing een hardnekkige wolk voor de zon die het de hele ochtend vertikte om op te schuiven, maar dat vonden we gezien onze verbrande ruggen voor deze keer niet eens erg.

Om twaalf uur checkten we uit in het hotel en daarna was het wachten op ons vervoer naar de luchthaven. We brachten de tijd door met lunchen en een spelletje kaarten, totdat we om twee uur met een busje van het hotel naar de boot werden gebracht voor de oversteek naar Caticlan. Aangekomen op de luchthaven daar werden we bij het inchecken aangenaam verrast want we konden hoogstwaarschijnlijk mee met een eerdere vlucht die al om vier uur zou vertrekken en dat zou inhouden dat we drie kwartier minder zouden hoeven te wachten. Dat lukte inderdaad want die vlucht zat maar voor een derde vol, en zo arriveerden we mede dankzij een voorspoedige vlucht die ook nog eens een kwartier korter duurde dan verwacht om vijf uur in plaats van zes uur op de luchthaven van Manila.

Onze chauffeur Lito stond ons daar al op te wachten en zo zaten we bij zessen al weer in Alabang Village in onze tuin, na vier geweldige dagen Boracay. Veel te kort vonden we alle vier, en Sandra wil dan ook zeker nog een keer terug zei ze…