Overal zie je auto`s liggen, gebutst, ondersteboven, op de weg, in een weiland, alsof Zwarte Piet een hand pepernoten had gestrooid. We zien enorm veel gebouwen zonder daken of totaal ingestort, en fabriekshallen waarvan de ijzeren dakconstructie in elkaar gefrommeld is als een prop papier.

Het schip wat vrijwel iedereen op de wereld in het tv journaal heeft gezien ligt nog steeds op de zelfde plek. Als je ernaast staat is het echt groot, en je kunt je niet een voorstellen hoe het geweest moet zijn als er in eens zo’n enorme schip naast je huis neerploft. Maar de kleine hutjes en houten huisjes staan er weer, je kunt zien dat ze nieuw zijn omdat het golfplaten dak nog glimt. En het schip? Daar wonen inmiddels iets van honderdvijftig mensen op. De Filipino’s zijn een creatief en veerkrachtig volk, dat blijkt hier eens te meer.

Overal wordt gewerkt, met name aan de grote gebouwen, maar het gaat langzaam, heel langzaam. Het grote probleem is een tekort aan werkers, en er moet zoveel opgebouwd worden dat vakmensen hun tarieven hebben verdrie- of verviervoudigd, wat ze makkelijk kunnen doen door de enorme vraag. Het zal dus nog wel een hele tijd duren voordat Leyte is hersteld van de enorme wond die is geslagen door tyfoon “Yolanda”.

We vliegen vroeg in de middag terug naar Manila vanaf de luchthaven van Tacloban die overigens morgen weer een hele dag dicht is omdat er nog steeds reparaties plaatsvinden aan de startbaan.

Deze afgelopen twee dagen zijn heel indrukkend voor mij geweest. Ik ben iedereen ontzettend dankbaar die op welke manier dan ook hieraan heeft bijgedragen en het voor mij mogelijk heeft gemaakt om deze mensen te helpen. Dank jullie wel!!!


De foto's die Riet heeft gemaakt kun je inmiddels zien via de volgende link:

http://www.wvdk.nl/cpg/thumbnails.php?album=54

Als je links bovenaan de foto op het derde icoontje klikt krijg je foto's als diashow te zien.