Riet is weer thuis
woensdag 25 maart 2015
Gistermiddag om half twaalf werd Riet opgehaald door een taxi van luchtvaartmaatschappij Emirates en naar Schiphol gebracht waar haar een teleurstelling wachtte. Ze wilde gewoontegetrouw voor vertrek nog een keertje brood met kroketten eten maar wat bleek, Café Amsterdam is er niet meer! De vertrekhal van Schiphol wordt op dit moment grondig verbouwd en het café is blijkbaar als gevolg daarvan of helemaal verdwenen of verplaatst, maar Riet kon het in ieder geval niet meer vinden.
Gelukkig maakte de vlucht naar Dubai veel goed want ze had zich met haar gespaarde Emirates airmiles laten upgraden van Business Class naar First Class. Om even aan te geven hoe decadent dat is, voor het opstijgen krijg je een glas champagne. Dat is in de "gewone" Business Class ook maar daar komen ze na de start niet ook nog eens langs met nog meer champagne ("Dom Perignon", wat dacht je) en kaviaar...
Ook vanaf Dubai naar Manila verliep alles soepel zij het dat het instappen in Dubai altijd nogal chaotisch is omdat het vliegtuig voor het grootste deel vol zit met Filipino’s. Als het boarden begint wordt er altijd omgeroepen dat mensen met een handicap of kleine kinderen het eerst naar voren kunnen komen, maar dan volgt altijd meteen een vloedgolf van Filipino’s die zich zowat naar de ingang van de gate verdringen. Daar worden diegenen die niet kwalificeren en geen Business Class reizen bijna altijd teruggewezen om op hun beurt te wachten maar ze gaan dan niet weg, ze blijven allemaal staan en blokkeren zo de ingang van de gate voor andere passagiers.
In het vliegtuig volgen ook altijd nog meer chaotische taferelen want Filipino’s hebben altijd veel te veel en veel te grote handbagage bij zich. Je zou zeggen dat ze dat toch moeten inleveren maar ze verpakken alles heel slim in plastic tassen van de tax-free shops, want wat je daar koopt mag altijd als handbagage mee. Gelijk een tip dus voor iedereen die hier a-sociaal genoeg voor is.
Vlucht EK332 arriveerde in Manila minder dan een half uur te laat, maar de vertraging was al aangekondigd op de website van Emirates dus Lito en ik waren precies op tijd. Het toestel was zelfs al geland toen ik de aankomsthal binnenkwam, maar desondanks moest ik nog dik een half uur wachten dankzij de trage bagage afhandeling voordat Riet naar buiten kwam.
Onder het wachten bedacht ik me dat het al weer bijna vijf weken geleden was dat ik op precies dezelfde plek op Ans, Joëlle, Martin en Sandra stond te wachten en ik zeg het nog maar eens, wat vliegt de tijd!
Maar vooruit, Riet is dus weer thuis. Ongetwijfeld tot genoegen van onze kat Abby want die zat vanmorgen op de lege plek op het bed echt te kijken van, "Nou, laat dat mens nou maar weer terugkomen, het heeft nou lang genoeg geduurd"...
