De afgelopen nacht had het al het flink geregend maar vanmorgen was het ondanks dat het zwaar bewolkt was nog steeds redelijk rustig weer. De weerberichten vertelden echter dat de situatie niet veranderd was en dat supertyfoon "Yolanda" vandaag de Filipijnen zou bereiken. De eilanden in het oosten zouden het eerst getroffen worden en hoewel onze regio niet direct op de route van de storm zou liggen was de verwachting dat wij de effecten in de loop van de middag zouden gaan merken.

In de loop van de ochtend begonnen er zware buien te vallen en tijdens de lunch op het werk kregen we te horen dat iedereen vriendelijk doch dringend verzocht werd voor twee uur vanmiddag het kantoor te verlaten en naar huis te gaan.

Gek genoeg werd het toen ik eenmaal thuis was weer droog en aangezien er ook geen wind was leek het verdacht rustig. Riet had echter al de hele dag de tv aanstaan op de Filipijnse nieuwszender ACN en die vertelde een heel ander verhaal. De eerste berichten kwamen binnen van Samar en Leythe, de eilanden die in het oosten het eerst getroffen waren en de berichten meldden zware verwoestingen.

De supertyfoon had in tegenstelling tot wat normaal altijd gebeurt bij het aan land komen nog aan kracht gewonnen in plaats van zwakker te worden en raasde nu met hoge snelheid richting het westen over het midden van de Filipijnen. Er waren windsnelheden gemeten van een onvoorstelbare 380 kilometer per uur. Ter vergelijking, de allerzwaarste stormen in Nederland ooit hadden windsnelheden van maximaal 150 kilometer per uur, om een beetje een idee te krijgen van de kracht van deze supertyfoon die nu al bestempeld wordt als mogelijk de zwaarste storm ooit geregistreerd.

Omdat al een paar dagen bekend was wat er te verwachten viel waren miljoenen mensen geëvacueerd of gevlucht en bleef het aantal slachtoffers vooralsnog beperkt tot drie, al zijn dat officiële cijfers die ongetwijfeld zullen gaan veranderen. De verwoestingen schijnen enorm te zijn maar berichten uit het getroffen gebied werden steeds schaarser doordat vrijwel alle communicatie was uitgevallen.Niet zo gek natuurlijk als je bedenkt dat alle telefoonlijnen bovengronds lopen.

Voor ons begon het tegen vieren weer zwaar te regenen en om een uur of zes trok ook de wind aan. Geen echte storm maar wel harde wind, en de verwachting is dat dat de hele nacht zo zal blijven. Wel werd het toen het harder ging waaien droog en dat was goed nieuws in verband met mogelijke overstromingen.

In de loop van de avond kregen we te maken met stroomstoringen, eerst korte van een paar minuten maar ze werden steeds langer. Om kwart voor negen viel overal de stroom uit en zaten we in eerste instantie in het stikdonker, maar gelukkig hebben we noodverlichting en Riet had al lang geleden een voorraad kaarsen in huis gehaald voor voorvallen zoals dit.

Het duurde tot over elven voordat de stroom weer terug kwam, maar dat was het enige ongemak wat wij tot nu toe van de supertyfoon hebben ondervonden. Op dit moment is de supertyfoon al aan het voorbij trekken en de verwachting is dat de storm morgenochtend rond acht uur de Filipijnen achter zich heeft gelaten. Zondag is Vietnam aan de beurt...