Eid Fitri
vrijdag 15 augustus 2014
Hoewel het eind van de Ramadan al een week of drie geleden was, op de 28e juli als ik me niet vergis, waren we uitgenodigd bij onze Maleise vrienden Nonie en Scott om daar "Eid Fitri" te vieren. Alle dames van Shell Outpost waren uitgenodigd met partner en het was voor iedereen ook gelijk een mooie gelegenheid om Nonie en Scott's pasgeboren zoon Dan te bewonderen.
Het feest was van drie uur in de middag tot zeven uur in de avond en Nonie zou samen met onze andere Maleise vriendin Ayu voor het eten zorgen. Dat alleen al was voor mij een reden om de uitnodiging aan te nemen want er moet heel wat gebeuren wil ik de gelegenheid voor een Maleis maal bereid door Nonie en Ayu aan me voorbij laten gaan.
Het was ook ons eerste bezoek aan het nieuwe huis van Nonie en Scott want ze zijn drie weken geleden verhuisd. Riet was er al om drie uur naar toe gegaan en ik zou me na het werk ook meteen daar door Lito laten afzetten. Dat laatste liep echter niet helemaal zoals gepland want ik verzeilde in de vrijdagmiddag file die deze keer extra erg was omdat er vlak bij ons kantoor een aanrijding was gebeurd.
Als er hier een aanrijding plaatsvindt dan is het niet net als in Nederland uitwisselen van verzekeringspapieren, de weg zo snel mogelijk weer vrijmaken en alles later afhandelen. Nee, alles moet blijven staan zoals het gebeurd is totdat de politie arriveert om een rapport op te maken. Daarna moeten beide bestuurders indien mogelijk nog naar het politiebureau voor het afleggen van een officiële verklaring. Het kan dus wel eens een tijdje duren voordat het verkeer weer normaal kan rijden.
In mijn geval was de weg voor het grootste deel versperd, twee van de drie rijstroken waren geblokkeerd en de gebruikelijk vrijdagdrukte in aanmerking nemend leverde dat een enorme opstopping op. Vijfentwintig minuten nadat Lito en ik bij ons kantoor waren weggereden ging mijn mobieltje, Riet om te vragen waar ik in vredesnaam bleef. Ik kon haar mededelen dat ik al honderdvijftig meter was opgeschoten nadat ik was ingestapt en dat het dus nog wel even kon gaan duren.
Ik arriveerde uiteindelijk na drie kwartier bij het huis van Nonie en Scott waar de Beef Rendang alles heel snel deed vergeten. Ik heb drie keer opgeschept...
